ماهنامه صبا
حادثه‌سازی به سبک فیلم‌های پرماجرای قدیمی و حتی طی کردن خط و خطوط فیلم‌های «کمدی اسکروبال» در «شهر گمشده» و تأسی به این روش کمدی وجود دارد.
کاوه مظاهری، در «بوتاکس»، تقابل دو خواهر را در مرکز موقعیت‌ها قرار می‌دهد و در جهتی خلاف الگویی مرسوم حرکت می‌کند.
عدم پیوستگی واضح (در روایت) در «تصور» حس عدم انسجام اختیاری می‌دهد و می‌توان این فیلم را یک عاشقانه مردد نامید.
نمایش فیلم «برادران لیلا» در جشنواره کن نظرات مختلفی را از طرف منتقدان به دنبال داشته است که در ادامه تعدادی از این نظرات را از می‌خوانید.
سجاده‌چی گفت: در موقعیت‌هایی تاریخی مثل بازپس‌گیری خرمشهر، جنبه‌های دراماتیک نیرومندی وجود دارد اگر به وقایع خارجی و بافت فیزیکی ماجرا نگاه نکنیم بلکه به آدم‌ها و موقعیت انسانی بپردازیم
مینتزر منتقد هالیوود ریپورتر درباره فیلم برادران لیلا نوشت: این فیلم مانند یک رمان عظیم قرن نوزدهمی از امیل زولا یا دیکنز است که در یک داستان سه ساعته خلاصه شده است.
پارک چان ووک از مهم‌ترین فیلمسازان آسیایی هزاره جدید محسوب می‌شود که با «تصمیم برای رفتن» بازگشت باشکوهی را به ثبت رسانده است.
جمشیدی در «علفزار» به‌شکل قابل‌ستایشی، توانسته یکدستی لحن بازی‌اش را در طول فیلم حفظ کرده و احساسات مختلفی را به‌شکلی کنترل‌شده بروز دهد.
«لامینور» به‌عنوان جدیدترین فیلم داریوش مهرجویی، نه‌تنها مانند فیلم‌های قبلی سازنده‌اش جریان‌سازی نمی‌کند، بلکه از نظر بسیاری یک سقوط تمام‌عیار است.
لسلی فلپرین درباره فیلم «توری و لوکیتا» گفته است: این فیلم شاید جذاب‌ترین اثر برادارن داردن از نظر احساسی باشد، یک تراژدی که با نهایت شفافیت و وضوح روایت می‌شود.