ماهنامه صبا

کافی است فهرست مجموعه‌های تاریخی مذهبی موفق که در چند دهه اخیر از شبکه‌های تلویزیونی پخش شده‌اند را مرور کنیم تا ببینیم که رقم این تولیدات، حتی به سختی به تعداد انگشتان دو دست می‌رسد.

ژان‌لوك‌گدار، يكي از سياسي‌ترين سينماگران تاريخ سينماست و اتفاقاً در رويكرد سياسي، بسيار راديكال و تندرو و معترض است.

مسئله جلیلوند در «بدون تاریخ بدون امضا» دشواری مسئولیت انسان بودن است. مسئله بار سنگین عمل اخلاقی است به جای سخن اخلاقی.

بخش‌هایی سریال «رازناتمام» که به دوران انقلاب اختصاص دارد، از تازگی و جذابیت بسیاری برخوردار است و فضایی توأم با درد و تراژدی، درام و گاهی حتی طنز دارد.

سریال «سوپرانو» را عموماً به عنوان مشهورترین سریال گنگستری تلویزیونی می‌شناسند اما بیشتر سریالی درام است که گاهی هم در آن بعضی‌ها کشته می‌شوند.

مهدی حسینی‌‌نیا در ایفای نقش‌های منفی و خلق یک بدمن جذاب چنان موفق عمل می‌کند که نمی‌توان شخص دیگری را به‌جای او تصور کرد.

ژان لوک گدار، نامی انقلابی در فیلمسازی مدرن غرب اروپاست و کارنامه کاری او در حقیقت، بسیار عظیم و متنوع است. 

پارسا پیروز‌فر ۵۰ساله شده و این سن زمان برداشت است؛ برداشت از ذخیره تمام آن سال‌ها که دویده‌، نشسته‌، تجربه اندوخته و بالاخره به مقصد رسیده است.

اصغر یوسفی‌نژاد غنیمتی بزرگ برای سینما و ادبیات سینمایی ایران بود که پشت نجابت فراوانش نادیده انگاشته می‌شد.

عباس جمشیدی‌فر:

عباس جمشیدی‌فر در گفت‌وگو با ماهنامه صبا گفت: محمد کارت چیدمان بازیگری را مثل موسیقی می‌بیند. هر کدام از آن‌ها باید حول یک محور باشند و یک نت جدا داشته باشند تا ریتمی را اجرا کنند که محمد می‌خواهد.