انیمیشن روح آمده تا آینهای در مقابل بیننده قرار دهد و او را به انداختن نگاهی دوباره به زندگی خود دعوت کند. انیمیشن روح قصد دارد یادآوری کند که چه چیزی در زندگی واقعا اهمیت دارد.
فیلم «تصور» شبیه یک کارخانه رویاسازی است که مدام رویا و تصاویر غیرواقعی تولید میکند و بیننده بیخبر از همهجا را کنجکاو برای تماشا کردن و شنیدن.
فیلم باربی برای راه یابی به پردههای نقرهای راه تقریبا ۱۵ سالهای را طی کرده و در این شاهد تغییر استودیوی سازنده و اعضای اصلی آن به دفعات مختلف بوده است.
«داخل پنت هاوس» از وجه مضمونی تلاشی در خورد توجه داشته و فلسفه بروز هنر و نسبت انسان با زندگی و هنر را هدف گرفته و تلاشی خام دستانه کرده تا این چندگانگی روحی و وجودی را به روایتی داستانی بدل کند.
در فیلم «چپ-راست» پر از اغراقهای نتراشیده و تکرارهای دستمالیشده است؛ حتی گاهی در میزانسنها نیز این اغراقها شکلی مزاحم و آزارنده به خود میگیرند.
برای دوستداران هالیوود و نگاه اسطورهساز آن فیلم، اثری چشم نواز محسوب میشود که در نهایت آنها را تا پایان فیلم همراه میسازد.
«خرس» به جای اینکه صرفا همان داستان را بازسازی کند، چیزی متفاوت میسازد.
«بدو خرگوش بدو» ؛ با استفاده از عناصر سینمای وحشت دربارهی شخصیتهای اصلی و ورود عناصر ماورائی، میخواهد مخاطب را همراه و شگفتزده کند.
انیمیشن«بچههای بد» در دو بُعد ساختاری ومحتوایی درخشان ظاهر شده و به استقبال جهانی از این محصول همین ابعاد قابل توجه ساختاری و محتوایی باشد.
«بو ترسیده است»، فیلمی موثر که بازیگوشی و ایدههای گاها قابل توجهش مبدل به سفری دهشتناک در اعماق ذهن و روان شخصیت اصلیاش میگردد.