ماهنامه صبا

«داخل پنت هاوس» از وجه مضمونی تلاشی در خورد توجه داشته و فلسفه بروز هنر و نسبت انسان با زندگی و هنر را هدف گرفته و تلاشی خام دستانه کرده تا این چندگانگی روحی و وجودی را به روایتی داستانی بدل کند.

در فیلم «چپ-راست» پر از اغراق‌های نتراشیده و تکرارهای دستمالی‌شده است؛ حتی گاهی در میزانسن‌ها نیز این اغراق‌ها شکلی مزاحم و آزارنده به خود می‌گیرند.

برای دوستداران هالیوود و نگاه اسطوره‌ساز آن فیلم، اثری چشم نواز محسوب می‌شود که در نهایت آنها را تا پایان فیلم همراه می‌سازد.

«خرس» به جای اینکه صرفا همان داستان را بازسازی کند، چیزی متفاوت می‌سازد.

«بدو خرگوش بدو» ؛ با استفاده از عناصر سینمای وحشت درباره‌ی شخصیت‌های اصلی و ورود عناصر ماورائی، می‌خواهد مخاطب را همراه و شگفت‌زده کند.

انیمیشن«بچه‌های بد» در دو بُعد ساختاری ومحتوایی درخشان ظاهر شده و به استقبال جهانی از این محصول همین ابعاد قابل توجه ساختاری و محتوایی باشد.

«بو ترسیده است»، فیلمی موثر که بازیگوشی‌ و ایده‌های گاها قابل توجهش مبدل به سفری دهشتناک در اعماق ذهن و روان شخصیت اصلی‌اش می‌گردد.

تازه‌ترین ساخته‌ رضا میرکریمی یکی از آثار مورد توجه  جشنواره فجر ۱۴۰۰بود که از مضمونی اجتماعی برخوردار است و گوشه‌ای از داستان زندگی جوانی را به تصویر می‌کشد که برای رسیدن به هدفش تلاش بسیاری می‌کند.

یادداشتی به قلم سیامک صدیقی،

ما تلاش می‌کنیم برای خوانندگان نازنین این ماهنامه در هر شماره مطالب و موضوعات جانبی که با سینما گره خورده است داشته باشیم و به همه شاکله سینما بپردازیم.

در این شماره به بهانه پخش مجموعه «یاغی» با عباس جمشیدی‌فر، گفت‌وگو کرده‌ایم و در یادداشتی تألیفی به دنبال پاسخی برای این پرسش بوده‌ایم که چرا ناصرالدین‌شاه تا این حد نزد فیلمسازان ایرانی محبوب است.