ماهنامه صبا
پژمان جمشیدی در طول سال‌های بازیگری‌اش هر حرف و انتقادی را به جان خرید تا فقط در این عرصه حضور داشته باشد و اکنون در حال گرفتن مزد علاقه‌اش در عرصه هنر است.
در بخش تلویزیون جهان دوازدهمین شماره از ماهنامه صبا چند مجموعه و مجموعه کوتاه (مینی سری) کنجکاوی‌برانگیز سال 2022 معرفی شده است.
«بی‌صدا حلزون» بیش از آن‌که از منظر نوآوری در فیلمنامه‌نویسی و پختگی در داستان‌گویی اثری مهم و جریان‌ساز باشد، که البته نیست، از منظر نکته‌ای که دست روی آن گذاشته است، فیلمی قابل بحث است.
در بخش سینمای جهان دوازدهمین شماره ماهنامه صبا به معرفی چند فیلم قابل پیشنهاد برای سلیقه‌های گوناگون پرداخته شده است.
«پیتوک» در درام خود پتانسیلی دارد که برای تمام افرادی که تجربه زیستن در دهه‌های شصت و پنجاه را دارند، تداعی‌گر چیزهایی خواهد شد که ممکن است به راحتی متوجه علت این آشناپنداری نشوند.
«شادروان» در میان فراوان کمدی های به اصطلاح مبتذل که این سال‌ها رشد فزاینده‌ای نیز داشته‌اند موفق شده است به شکلی متفاوت هم خنده را از مخاطبش طلب کند و هم منعکس کننده تلخی بخشی از واقعیت‌های اجتماعی پیرامونمان باشد.
جعفر دهقان هم یکی از شمایل‌های سینمای جنگ و دفاع مقدس است و حضور موفق و متعدد او در این زمینه، در کارنامه‌اش سنگینی می‌کند و خروج او از این قالب آشنا، کار راحتی نیست.
عروسک‌ها گاه با سبقت گرفتن از بازیگران در زمینه محبوبیت و شهرت، در قلب کودکان و بزرگسالان چند دهه نفوذ می‌کنند.
پس از فیلم «دهلیز» بهروز شعیبی مسیری را در پیش گرفت که تا همین امروز هم تا حدودی غیرقابل پیش‌بینی است و به گواه همین راه پرفراز و نشیب می‌توان او را فیلمسازی جسور و تنوع‌طلب قلمداد کرد.
وجود شباهت دو فیلم «شبی که ماه کامل شد» و «روز صفر» درخصوص فعالیت‌های تروریستی عبدالمالک ریگی، به‌ندرت از حد یکی‌بودن نام کاراکترها فراتر می‌رود و این همان نکته مهمی است که ساخت متوالی این دو فیلم را به اتفاقی قابل‌تأمل تبدیل می‌کند.