پریسا سادات خضرایی :زنان از ابتدا در سینما حضور داشتند اما تا دههی نود کمتر فیلمی وجود داشت که در آن زن به عنوان نقش اصلی و قهرمان فیلم معرفی شود. تغییرات نقش زن در سینمای ایران و پرورش قهرمان زن در فیلمنامهها و نمایشنامهها در آثار دههی نود قوت گرفت. چنان که در دههی نود شاهد بودیم نقش زن در تعیین مسیر فیلمنامه و نمایشنامه پررنگتر از پیش شد و رفته رفته زن منفعل جایی در محتوا نداشت. موفقیت فیلمسازان زن و کثرت بازیگران و عوامل پشت صحنهی زن نیز یکی دیگر از نکات قابل توجه این دهه بود. این مساله باعث شد تا در این شماره با چیستا یثربی، نویسنده و کارگردان به گفتوگو بنشینیم؛ گفتوگویی راجع به نقش و جایگاه زن در هنر دههی نود که در ادامه آن را میخوانید.
برای تنفس در هنر چه برای مخاطب و چه برای هنرمند نگاه نو یک امتیاز است ؛ کارگردان به عنوان صاحب اثر میتواند این نگاه نو را خلاقانه در اثر پیاده کند چه در قاب بندی و میزانسن ، چه در جای گیری و دکوپاژ ، چه در هدایت درست فیلمنامه و عوامل تولید و مهم تر از همه رهبری درست بازیگر و دوربین را به عنوان یک نگاه همراه کردن ؛ کاری که حالا شهرام شاه حسینی به درخشش تمام در «می خواهم زنده بمانم» انجامش داده است. بازیگرانی که به اندازه ای دیده میشوند که داستان نیاز دارد و فریب نام هیچ یک را صاحب اثر نمیخورد. نکته ای که در میان گفتگو با شهرام شاه حسینی به چشمم آمد این بود که چقدر برای کارش و دغدغه هایش جهان بندی قایل است آن چنان که حتی برای آن رنگبندی هم تعیین میکند تا با رنگی که برایش در ذهن تجسم میشود راه شخصیت ها و قصه را درست تر برود و با این فرض او که «میخواهم زنده بمانم» را رنگ نارنجی آتشین دیده است وقتی پیش رفتیم قصه را بیشتر درک کردیم و ریتمش همراه ترمان کرد. جوانی که حالا پخته شده در تولید و اگر اسمش را پای کاری ببینیم خیالمان راحت است که درگیر احترامی میشویم که او برای ما به عنوان مخاطب قائل است.
درمیان سیل تحسین ها و نقدهای مثبت و اسکاری که به آنتونی هاپکینز رسید در این شماره ماهنامه صبا یک نقد منفی به این اثر را بخوانید:
چیستا یثربی درباره تغییر جایگاه زنان در هنر دهه 90 در گفتگو با ماهنامه صبا که به زودی منتشر خواهد شد بیان کرد :
نتفلیکس در زمینه تولید محتوای اختصاصی نسبتاً تازه وارد است و همانند نقشآفرینان سنتی هالیوود از مجموعه بزرگی از محتوا بهرهمند نیست.
شبکه نمایش خانگی برای سینما مضر است، عدهای میگویند که در امریکا و اروپا هم یک چنین چیزی وجود دارد اما در امریکا و اروپا تلویزیونشان دولتی آنها معمولا سریال پخش نمیکنند.