ماهنامه صبا
نبودنت در تحلیل نخست، درامی اجتماعی و کسل‌کننده با همان فرمول تکراری همیشگی است که نمونه‌های آن را در سال‌های اخیر بارها و بارها در سینمای ایران تماشا کرده‌ایم.
«نبودنت» را باید از نبودن و جای خالی برخی سوژه‌ها در روایت و تصویر دنبال کرد. از تنهایی. از سکوت و غیاب!