ماهنامه صبا
شاید مهم‌ترین دستاورد «زالاوا» به‌عنوان یک فیلم ترسناک آن باشد که وحشت‌آفرینی را نه به واسطه «هیولا»ی ناپیدا بلکه از همراهی تماشاگر با تردید و تزلزل قهرمان نسبت به‌وجود هیولا استخراج می‌کند
«زالاوا» یک اتفاق قابل توجه و همزمان نادیده گرفته شده در سینمای ایران است و ارسلان امیری در این فیلم چند هدف را یک‌جا نشانه گرفته است.
عدم توانايي ايجاد يك ترس جمعي مشترک ميان اهالي زالاوا و مخاطب و به تبع آن ترديد مشترک در باورها و خرافات جايي است كه «زالاوا» از آن ضربه مي‌خورد.
فیلم «زالاوا» بدون استفاده از گریم و جلوه‌های ویژه خاصی و تنها با تمرکز بر باورهای ذهنی، سعی کرده است سوء استفاده‌های ناشی از باورهای ترس‌آفرین مردم را مورد توجه قرار دهد.