ماهنامه صبا
«شادروان» کمدی سیاهی است که مشکلات اقتصادی را محور روایت خود قرار داده و با فقر و حاشیه نشینی شوخی می‌کند.
بازنمایی ریزش ساختمان فقط جزئی از ماجراست؛ اما اندیشیدن به معضلات فراوان پرداختن یک سینماگر به جزئیات دیگر حادثه شاید بهتر بتواند دلایل کمرنگ بودن ژانر فاجعه را در سینمای ایران توضیح دهد.
فیلم «مجبوریم» سرشار از تکانه های اخلاقی و قانونی است که مخاطب را بر سر دو راهی قرار می‌دهد.
کاوه مظاهری، در «بوتاکس»، تقابل دو خواهر را در مرکز موقعیت‌ها قرار می‌دهد و در جهتی خلاف الگویی مرسوم حرکت می‌کند.
«لامینور» به‌عنوان جدیدترین فیلم داریوش مهرجویی، نه‌تنها مانند فیلم‌های قبلی سازنده‌اش جریان‌سازی نمی‌کند، بلکه از نظر بسیاری یک سقوط تمام‌عیار است.
لوده‌بازی حداکثری در طول فیلم برای خنداندن تماشاگر به هر قیمت برگ برنده اطیابی در سال‌های اخیر محسوب می‌شود که در فیلم انفرادی آن را می‌بینیم.
«مجبوریم» فیلمی محترم و قابل قبول و جسور در نمایش انواع و اقسام مسائل و معضلات اجتماعی است.
«پوست» در تعبیری هنرمندانه و تو در تو، ایهام دلپذیری ارائه می‌دهد از جهانِ آینه‌گونِ ما؛ جهانی که عملکرد و رفتارهای‌مان را در بازتابی غیرقابل پیش‌بینی به سمت‌مان منعکس می‌کند.
یکی از نویسندگان فیلمنامه «موقعیت مهدی» گفت: پرداخت زمینی شهدا در این سال‌ها دیگر نکته تازه‌ای نیست؛ با این کار، قهرمان را از آسمان می‌آوریم به روی زمین و مخاطب با آن همذات پنداری می‌کند.
سگ بند با وجود این که جزو پنج فیلم پرفروش تاریخ سینمای ایران شد اما مسیر اشتباهی را دنبال می‌کرد و ماجراها و درگیری‌های بی‌نمک هیچ کمکی به جذابیت قصه نکرد.