ماهنامه صبا

تعداد مخاطبان امسال سینمای ایران به ۳۰ میلیون نفر رسید. آمار درخور توجهی که اگرچه در ۲۴ سال اخیر رقم نخورده اما با کالبدشکافی این اتفاق متوجه می‌شویم که اکران سینماها در شرایط کنونی، بیش از هر چیز نیازمند یک جراحی هوشمندانه و فوری در جهت ارتقای بار کیفی و رسیدن به استانداردهای جهانی این حوزه است.

گفتوگو با پیروز ارجمند، آهنگساز و مدرس دانشگاه

پیروز ارجمند یکی از موسیقیدانان معاصر و صاحب نام کشور است.

گفتگو با کارگردان سریال بازپرس:

یکی از دلایل ترغیبم به ساخت «بازپرس»؛متفاوت بودن آن ازآثار قبلی‌ام و سوژه نابی که داشت.

«جنایت بی‌دقت» ما را در هزارتویی قرار می‌دهد که هر چه در آن جلوتر می‌رویم در صحت یا لااقل دقت وقوع خیلی از وقایع دچار تردید می‌شویم اما باز هم نمی‌توانیم تکرار برخی از حقایق را انکار کنیم.

«پسر دلفینی» در تمام ویژگی‌های فنی و تکنیکی یک انیمیشن بلند از کیفیت قابل توجهی برخوردار است اما مصداق تمامی از این باور قدیمی «مشکل سینمای ایران فیلمنامه است» است. 

فیلم «جنگ جهانی سوم» نشان می‌دهد هر که نداند هیتلر چه کسی بود، می تواند خودش هیتلر شود.

در فیلم «ابلق» خبری از انرژی و شور نیست و تمام آن تلخی است؛ تلخی‌ای که پس از پایان فیلم گریبان تماشاگر را رها نمی‌کند.

حرمت ساز و تاریخچه موسیقی در جهان و ایران در کنار علاقه نسل جوان به این هنر، «لامینور» را به شاعرانه دلچسبی بدل ساخته است.

«آخرین داستان» انیمیشنی است که از چالش‌های ازلی- ابدی بشری در نبرد میان وجدان و اخلاق و منیّت‌های درونیِ اهریمن‌پسند می‌گوید.

نبود خلاقیت و اتکا به توان بازیگران و گاها بداهه‌پردازی آنها در حکم بی‌اثر کردن تمام تلاش‌هایی است که راه ساخت یک فیلم انجام می‌شود و این اتفاق برای «دوزیست» رخ داده است.