در دورهای که خیلی از فیلمهای سینمای ایران به لوکیشنهای تکراری محدود شدهاند، «آتابای» نهتنها فیلمی است که در محیطی بکر میگذرد، بلکه از معدود فیلمهای ایرانی است که در آن فیلمساز با موفقیت توانسته برای ما جغرافیا بسازد.
شاید برگ برنده «آتابای» در نگاه طنزآلود و چخوفی، حتی به موقعیتهای خطیر و مخوفی که شخصیتها با آن رویارو میشوند، نهفته باشد.
ذات گفتگو به رودرویی شنیداری یا دیداری است و در آن صورت اصالت پیدا میکند این گفتگو به سبب داوری نیکی کریمی در خارج از کشور امکان رودرویی پیدا نکرد و شکل نوین تازه و مجازی آن را محقق کرد اما در کل گفتگو بیشتر از هرچیز دوست داشتیم درباره نگاه نیکی کریمی به فیلمسازی صحبت کنیم و از او درباره جهان بینی اش نسبت به کارگردانی سینما بدانیم. آنطور که پیدا شد علاقه او به کشف و شهود آنی و بدون پیش نویس باعث میشود مشاهده گر خوبی باشد تا تجربه کردن و اصل تجربه کردن برایش مقوله بسیار مهمی است. نیکی کریمی از حضور در جهانی مردانه دل خوشی ندارد و آنطور که گفت میخواهد روزی درباره این موضوع مفصل بگوید و به هر ترتیب ماحصل آنچه پرسیدیم و پاسخ گرفتیم را در ادامه میخوانید.
رضا درستکار منتقد سینما معتقد است «آتابای» بهترین نقش هادی حجازیفر در این سالهاست و همچنین تولدی دوباره برای نیکی کریمی کارگردان این اثر محسوب میشود.