مخاطبان «داستان یک شهر» میدانند که این سریال بعد از موفقیت برنامه «در شهر» شبکه پنج ساخته شد. این سریال یک خط واحد داشت و در هر اپیزود یک سوژه محور داستان میشد.
در «حافظه» با فیلمی طرف هستیم که سر تا ته آن درباره کشتارهای بیرحمانه نیست و برعکس سکانسهای متعدد آرامی دارد که نگونبختیهای یک قاتل افتاده در مسیر پیری و فراموشی را به نمایش میگذارد.
در فيلمنامه «طلاخون» از گرهافكنيهاي دراماتيك ژانر تريلر خبري نيست. چنين است كه مخاطب در فيلمي ظاهراً متعلق به ژانر تريلر، جز تعليقي ديرهنگام و كمرمق در اثري سراپا ملتهب نمييابد.
اگر ۱۰سال پیش «اتوپیا» را میدیدید، پیش خودتان میگفتید «یه خبرایی هست…». با تماشای دوباره سریال در دورانی که کرونا را پشت سر گذاشتهایم، احتمالاً میگویید: «مثل اینکه واقعاً میدونستن یه خبرایی هست...!»
یکی از نکاتی که «روز ششم» را به اثری قابل اعتنا تبدیل میکند، بهرهگیری از اصول درام و یکی از مهمترین آنها یعنی مقوله زمان است.
مروری بر سریالهایی که با مضامین عاشورایی و قصههایی گره خورده به فضای محرم و صفر و حب امام حسین(ع) روی آنتن رفتند، شده است که در ادامه آن را میخوانید.
عدم توانايي ايجاد يك ترس جمعي مشترک ميان اهالي زالاوا و مخاطب و به تبع آن ترديد مشترک در باورها و خرافات جايي است كه «زالاوا» از آن ضربه ميخورد.
«سفیر»، «روز واقعه» و «رستاخیز» را میتوان تنها فیلمهای سینمای ایران در قالب فیلم تاریخی، مذهبی دانست که ماجرای عاشورا را دستمایه قرار دادهاند.
امسال چهار غول تلویزیونی در اقدامی دیوانهوار به سراغ آثاری مهم در ادبیات فانتزی رفتهاند که هر کدام در نوع خود میتواند آتشی بزرگ به پا کند.
فیلم «من خیلی مراقبم» فیلم طنزی سیاه و گزنده در نقد کاپیتالیسم معرفی شده و به طور کلی مشکلات سیستم مراقبت خانگی را به چالش میکشد.