ماهنامه صبا
لامینور فیلمی در ستایش زندگی است اما جهان کارگردان بر کمی اغراق استوار است و برخی از بخش‌ها به صورت اغراق آمیز روایت می‌شوند.
«بتمن» فیلمی سیاه‌تر از همیشه است که قهرمان‌هایش آنقدر به تاریکی خو گرفته‌اند که به بخشی از آن تبدیل شده‌اند.
کامبیز صمیمی‌مفخم، برای سینما و تلویزیون ما دست کمی از آفرینندگی پدر ژپتو نداشت و به عروسک‌های زیادی موجودیت بخشید.
«مجبوریم» نه یک فیلم بلند که سه فیلم کوتاه بدشکل و مستندگونه است که به زور و با زنجیرهای ضعیف به هم وصل شده‌اند.
فیلم افسون به سراغ رگه‌های درونی انسانی، صلح با خود و پذیرش آنچه که هستیم رفته است.
یکی از ویژگی‌های بارز و درخور اعتنای کیانوش عیاری، استفاده ضدکلیشه‌ای از برخی مفاهیم سینمایی است به طوری که در کلیت برخی از آثار وی روانشناسی جامعه متناقض ایرانی موج می‌زند.
نویسندگان «مرد بازنده» با توجه ویژه به جزییات کاشت‌های داستانی فیلم را با نیت پیچیده‌تر شدن روایت اصلی سامان دادند.
سریال مستند «داستان‌های یک نسل- همراه با پاپ فرانسیس» مجموعه‌ای است در ستایش کهنسالی؛ درباره داستان‌هایی پرفراز و نشیب که به راز زندگی و ارزش بودن پی برده‌اند.
عادل تبریزی، کارگردان مجموعه «جناب‌عالی» در گفت‌وگو با ماهنامه صبا گفت: سینما و تولیدات نمایشی ما بازیگران درجه‌یک را فراموش کرده و از آن‌ها استفاده نمیکند.
پرداخت در نیمه‌ی اول فیلم «مغز استخوان» آنقدر مایه دارد که بتوان آن را نمونه‌ای نسبتا پذیرفتنی در میان درام‌های سینمای ایران دانست اما نداشتن پایان‌بندی متقاعدکننده این فیلم را ناقص کرده است.