فیلم «سفیر» اولین محصول مذهبی و مرتبط با امام حسین (ع) در آن دوران بود و این فیلم را میتوان اولین فیلم عظیم و پرهزینه (بیگ پروداکشن) سینمای ایران پس از انقلاب دانست.
شخصیت ابنزیاد بهعنوان شریری کلاسیک که قطب منفی درام را تشکیل میدهد در فیلمها و سریالهایی که درباره واقعه کربلا ساخته شده، توسط بازیگران مختلفی بازی شده است.
یک منتقد سینما و تلویزیون درباره مختارنامه گفت: اثرگذاری این سریال آنچنان است که بسیاری از مخاطبان در بازپخشها نیز همچنان پای آن مینشینند و تماشایش میکنند.
محمد کارت با «یاغی» نشان داد که این توانایی را دارد تا راویِ زندگی پُر رنج آدمهای کف خیابان باشد؛ آدمهایی که انتخابهای زیادی ندارند و با کوچکترین اشتباه در مسیر تباهی قرار میگیرند.
ریدلی اسکات در ژانرهای گوناگونی فیلم ساخت که در اغلب آنها هم موفق بود. فیلمهای ترسناک علمی تخیلی در کارنامه او دلیلی بر این تنوع جویی ژانری است که خود را محدود به یک شکل خاصی از سینما نکرد.
امیر جعفری جزو بازیگرانی است که خاک صحنه خورده و آرام آرام اعتماد کارگردانهای بزرگ را جلب کرده است.
مخاطبان «داستان یک شهر» میدانند که این سریال بعد از موفقیت برنامه «در شهر» شبکه پنج ساخته شد. این سریال یک خط واحد داشت و در هر اپیزود یک سوژه محور داستان میشد.
در «حافظه» با فیلمی طرف هستیم که سر تا ته آن درباره کشتارهای بیرحمانه نیست و برعکس سکانسهای متعدد آرامی دارد که نگونبختیهای یک قاتل افتاده در مسیر پیری و فراموشی را به نمایش میگذارد.
در فيلمنامه «طلاخون» از گرهافكنيهاي دراماتيك ژانر تريلر خبري نيست. چنين است كه مخاطب در فيلمي ظاهراً متعلق به ژانر تريلر، جز تعليقي ديرهنگام و كمرمق در اثري سراپا ملتهب نمييابد.
اگر ۱۰سال پیش «اتوپیا» را میدیدید، پیش خودتان میگفتید «یه خبرایی هست…». با تماشای دوباره سریال در دورانی که کرونا را پشت سر گذاشتهایم، احتمالاً میگویید: «مثل اینکه واقعاً میدونستن یه خبرایی هست...!»