ماهنامه صبا
منتقدان جشنواره کن نسبت به دو فیلم «الویس» و «جنایت‌های آینده» نظرات مختلفی داشته‌اند که در ادامه بخشی از آنها را می‌خوانید.
بازنمایی ریزش ساختمان فقط جزئی از ماجراست؛ اما اندیشیدن به معضلات فراوان پرداختن یک سینماگر به جزئیات دیگر حادثه شاید بهتر بتواند دلایل کمرنگ بودن ژانر فاجعه را در سینمای ایران توضیح دهد.
سریال هیلو می‌تواند سریالی ناامید کننده برای طرفداران مستر چیف و دنیای بازی آن باشد اما برای کسانی که بازی‌های آن را دنبال نکرده‌اند می‌تواند سریال به مراتب جذاب‌تری باشد.
فیلم «مجبوریم» سرشار از تکانه های اخلاقی و قانونی است که مخاطب را بر سر دو راهی قرار می‌دهد.
حادثه‌سازی به سبک فیلم‌های پرماجرای قدیمی و حتی طی کردن خط و خطوط فیلم‌های «کمدی اسکروبال» در «شهر گمشده» و تأسی به این روش کمدی وجود دارد.
کاوه مظاهری، در «بوتاکس»، تقابل دو خواهر را در مرکز موقعیت‌ها قرار می‌دهد و در جهتی خلاف الگویی مرسوم حرکت می‌کند.
عدم پیوستگی واضح (در روایت) در «تصور» حس عدم انسجام اختیاری می‌دهد و می‌توان این فیلم را یک عاشقانه مردد نامید.
نمایش فیلم «برادران لیلا» در جشنواره کن نظرات مختلفی را از طرف منتقدان به دنبال داشته است که در ادامه تعدادی از این نظرات را از می‌خوانید.
سجاده‌چی گفت: در موقعیت‌هایی تاریخی مثل بازپس‌گیری خرمشهر، جنبه‌های دراماتیک نیرومندی وجود دارد اگر به وقایع خارجی و بافت فیزیکی ماجرا نگاه نکنیم بلکه به آدم‌ها و موقعیت انسانی بپردازیم
مینتزر منتقد هالیوود ریپورتر درباره فیلم برادران لیلا نوشت: این فیلم مانند یک رمان عظیم قرن نوزدهمی از امیل زولا یا دیکنز است که در یک داستان سه ساعته خلاصه شده است.