نبود خلاقیت و اتکا به توان بازیگران و گاها بداههپردازی آنها در حکم بیاثر کردن تمام تلاشهایی است که راه ساخت یک فیلم انجام میشود و این اتفاق برای «دوزیست» رخ داده است.
فیلم «دوزیست» یک «آن» تا رسیدن به رده یک فیلم خوب کم دارد و آنهم بهنظر میرسد از فیلمنامهای نامتوازن نشات گرفته باشد.
فیلم «دوزیست» برخلاف ژست اسمگذاری خاصی که دارد و برخی دیالوگهای پرمفهومی که در آن گنجانده شده، یک طبل توخالی است.