فیلم «تصور» شبیه یک کارخانه رویاسازی است که مدام رویا و تصاویر غیرواقعی تولید میکند و بیننده بیخبر از همهجا را کنجکاو برای تماشا کردن و شنیدن.
عدم پیوستگی واضح (در روایت) در «تصور» حس عدم انسجام اختیاری میدهد و میتوان این فیلم را یک عاشقانه مردد نامید.
لیلا حاتمی در فیلم «تصور» یکی از خاصترین و به یادماندنیترین بازیهای کارنامه سینماییاش را ثبت کرده است.