در فیلم «ابلق» خبری از انرژی و شور نیست و تمام آن تلخی است؛ تلخیای که پس از پایان فیلم گریبان تماشاگر را رها نمیکند.
عدم انتخاب صحیح بزنگاههای داستانی از یکسو و تقسیم نادرست زمان میان اتفاقات فیلم «ابلق» باعث کش آمدن و فشردگی متناوب فیلمنامه شده است.
«ابلق» در حاشیه شهرهای بزرگ میگذرد اما حاشیهنگاری آن با حاشیهنگاری فیلمهایی مانند «مغزهای کوچک زنگزده» و «ابد و یک روز» متفاوت است.