ماهنامه صبا
فیلم «هناس» تمام تلاش خویش را در وفاداری به خاطرات همسر داریوش مبذول کرده و همین امر باعث شده تا فیلمنامه‌نویس در شکل دادن درام صرفاً به وقایع تاریخی نقل شده رجوع کند و از دخالت دادن اتفاقات غیرواقعی به متن پرهیز کند.
مرحوم علی حاتمی آثارش نه فقط محل نمایش تفکرات، اندیشه‌ها، سبک زندگی و آیین‌های دینی و ملی این سرزمین شدند که عمق باورهای ایرانی را در لایه‌لایه محتوا و حتی ساختار سینمایی آنها گنجاند.
در این مطلب نگاهی داشته‌ایم به ۷ فیلمی که به شکل ویژه‌تری، خبرنگاران و حیطه کاری آنان را به عنوان محور، وارد جریان داستانی خود کرده‌اند.
مسیر فیلم‌سازی آیدا پناهنده در طول این سال‌ها سیر جدی‌تر به خود گرفته است و او فیلم‌های قابل تأملی را نوشته و کارگردانی می‌کند.
درام «روز واقعه» به شکلی تراژیک به پایان نمی‌رسد؛ مصیبت حادثه کربلا را به تصویر می‌کشد اما غبن این تراژدی در پس‌زمینه آگاهی و ادامه راه سیدالشهدا(ع) امید به انسانیت الهی را در تماشاچی زنده نگه می‌دارد.
فیلم «سفیر» اولین محصول مذهبی و مرتبط با امام حسین (ع) در آن دوران بود و این فیلم را می‌توان اولین فیلم عظیم و پرهزینه (بیگ پروداکشن) سینمای ایران پس از انقلاب دانست.
در فيلمنامه «طلاخون» از گره‌افكني‌هاي دراماتيك ژانر تريلر خبري نيست. چنين است كه مخاطب در فيلمي ظاهراً متعلق به ژانر تريلر، جز تعليقي ديرهنگام و كم‌رمق در اثري سراپا ملتهب نمي‌يابد.
یکی از نکاتی که «روز ششم» را به اثری قابل اعتنا تبدیل می‌کند، بهره‌گیری از اصول درام و یکی از مهم‌ترین آنها یعنی مقوله زمان است.
عدم توانايي ايجاد يك ترس جمعي مشترک ميان اهالي زالاوا و مخاطب و به تبع آن ترديد مشترک در باورها و خرافات جايي است كه «زالاوا» از آن ضربه مي‌خورد.
«سفیر»، «روز واقعه» و «رستاخیز» را می‌توان تنها فیلم‌های سینمای ایران در قالب فیلم تاریخی، مذهبی دانست که ماجرای عاشورا را دستمایه قرار داده‌اند.