ماهنامه صبا
در شماره دوازدهم ماهنامه صبا گزارش ویژه‌ای در مورد جایگاه رسانه‌های سینمایی در ایران امروز تهیه شده است.
در مقاله‌ای با عنوان «سفر به درون» در شماره دوازدهم ماهنامه صبا، مروری بر تاریخچه ژانر جنگی در سینمای ایران شده است.
سینا مهراد در گفت‌وگو با ماهنامه صبا گفت: بعد از «آقازاده» تصمیم گرفتم تغییر را از ظاهر خودم شروع کنم. شروع به بلندکردن موهایم کردم. هیچ پیشنهاد و صحبتی هم در کار نبود.
زوج‌های موفق، یکی از عوامل جذابیت هر اثر نمایشی هستند و این مسئله‌ای است که اثبات شده و به توجیه نیازی ندارد.
برخی از فیلم‌های تولید شده در دو دهه گذشته،نشان می‌دهد فیلمسازان که با آلودن بی‌جهت فیلم‌های‌شان به شعارهای شبه‌سیاسی عملاً به‌جای ارائه اثری نفس‌گیر، نفس تماشاگران را گرفته است و در گیشه ناکام بوده‌اند.
فیلم «هِناس» قابلیت تبدیل شدن به اثری معمایی-جنایی را دارد اما نمی‌تواند این دستمایه‌های مستعد را دراماتیزه کرده و به درامی جذاب تبدیل کند.
در فیلم «هناس» ما با یک اثر الهام‌بخش مواجهیم؛ یک فیلم آرمان‌گرایانه که برای احوالاتِ امروزِ جامعه ایران، گفتنی‌های فراوانی دارد.
«سلفی با دموکراسی» نسبت به آثار مشابه سینمایی برتری خاصی ندارد و در یک کلام می‌توان گفت مشکل این فیلم کم جانی است.
سیاوش طهمورث بازیگری کامل و شش‌دانگ است که همواره حضوری درخشان روی صحنه داشته است.
شعیبی در «بدون قرار قبلی» تلاش دارد تا از هویتی ایرانی-اسلامی که در باطن هر ایرانی وجود دارد حرف بزند، حتی اگر در خارج از مرزهای جغرافیایی ایران زندگی کرده باشد.