فیلم «رها» نه از منظر یک فیلم نامه قصه گو با داستان جذاب و تعلیقهای بینظیرش بلکه به گمان من به دلیل پرداختن به زندگی یک طبقه اجتماعی گرفتار شده در بحرانهای اقتصادی-اجتماعی که در حال سقوط است حائز اهمیت است.
رها به عنوان یکی از آثار اجتماعی جشنواره چهل و سوم که جایش در اکران این روزهای سینمای کمدیزده ایران خالی است، فیلمی قابل احترام است.