ماهنامه صبا
پیتر بردشا (منتقد گاردین) درباره برندگان جشنواره کن نقدهایی را بیان کرد که در ادامه آنها را می‌خوانید.
منتقدان جشنواره کن نسبت به دو فیلم «الویس» و «جنایت‌های آینده» نظرات مختلفی داشته‌اند که در ادامه بخشی از آنها را می‌خوانید.
عدم پیوستگی واضح (در روایت) در «تصور» حس عدم انسجام اختیاری می‌دهد و می‌توان این فیلم را یک عاشقانه مردد نامید.
پارک چان ووک از مهم‌ترین فیلمسازان آسیایی هزاره جدید محسوب می‌شود که با «تصمیم برای رفتن» بازگشت باشکوهی را به ثبت رسانده است.
لسلی فلپرین درباره فیلم «توری و لوکیتا» گفته است: این فیلم شاید جذاب‌ترین اثر برادارن داردن از نظر احساسی باشد، یک تراژدی که با نهایت شفافیت و وضوح روایت می‌شود.
«مثلث غم»، تازه‌ترین فیلم روبن اوستلند، نظرات متضادی را از جانب منتقدان جشنواره کن دریافت کرده است.
فیلم هجو اجتماعی روبن اوستلوند با سکانس ۱۵ دقیقه ای دریازده شدن شخصیت ها دل تماشاگران را در فستیوال کن برد.
مطلبی درباره تعدادی از فيلم‌های عجيب و غريبی كه شايد ديدن‌شان فقط در كن ممكن باشد منتشر شده است.
در سومین روز از جشنواره کن، غیرمتعارف‌ترین فیلم بنام EO (عر عر) ، تماشاگر را بی‌تفاوت نمی‌گذارد؛ اثری که به هیچ عنوان نمی‌توان آن‌را در ژانر مخصوصی قرار داد مگر ژانر سینما/جنون!
جاشوا روتکف از انترتینمنت ویکلی، فیلم «زمان آرماگدون» را کاوشی ظریف در یک موقعیت اخلاقیِ مرتبط با احساس گناه نامیده و آن را یک داستان نیویورکی کوچک اما تقریباً کامل دانسته است.