بابک بیات یکی از مهمترین آهنگسازان فیلم در تاریخ جشنواره فیلم فجر و فراتر از آن سینمای ایران است.
فیلم «هِناس» قابلیت تبدیل شدن به اثری معمایی-جنایی را دارد اما نمیتواند این دستمایههای مستعد را دراماتیزه کرده و به درامی جذاب تبدیل کند.
سریال «آقای قاضی» نخستین اثر آموزشی با زبان دراماتیک نیست که ساخته میشود و در هر قسمت دانش مخاطب را درباره برخی از پروندهها بیشتر میکند.
تروفو را بیش از فیلمساز بودن باید بنیانگذار سینمای موج نو فرانسه دانست؛ فیلمسازی که عشق به سینما او را به رستگاری رساند.
در فیلم «هناس» ما با یک اثر الهامبخش مواجهیم؛ یک فیلم آرمانگرایانه که برای احوالاتِ امروزِ جامعه ایران، گفتنیهای فراوانی دارد.
«سلفی با دموکراسی» نسبت به آثار مشابه سینمایی برتری خاصی ندارد و در یک کلام میتوان گفت مشکل این فیلم کم جانی است.
مجموعه «اوبی وان کنوبی» سریال جنگ ستارهای است که فرهنگ ژاپنی و آثار کوروساوا همچنان در آن جریان دارد
این روزها که بحث سرقت از بانک ملی در تهران سر زبان هاست، فرصتی شد تا با سه فیلم شاخص با موضوع «سرقت» در سینمای جهان آشنا می شویم.
سیاوش طهمورث بازیگری کامل و ششدانگ است که همواره حضوری درخشان روی صحنه داشته است.
برای آنهایی که عاشقِ داستانهای کارآگاهی و جنایی و پلیسیاند، «مردِ شاهبلوطی» بیاغراق یک نمونۀ مثالزدنی و کمنقص است.