ماهنامه صبا
رسول صدرعاملی دغدغه نوجوانان را دارد؛ این موضوع البته بسیار ارزشمند و قابل توجه است اما فیلم زیبا صدایم کن، با اتفاقاتی که منطق روایی ندارد، این فیلم را شبیه تولیدات سینمای بالیوود کرده است.
رها به عنوان یکی از آثار اجتماعی جشنواره چهل و سوم که جایش در اکران این روزهای سینمای کمدی‌زده ایران خالی است، فیلمی قابل احترام است.
انیمیشن ژولیت و شاه به نویسندگی و کارگردانی اشکان رهگذر یک کمدی موزیکال است که از سفر ناصرالدین شاه به پاریس آغاز می‌شود و در دربار ناصری و شهر تهران پی گرفته می‌شود.
صیّاد جزء دو فیلم مهم راهبردی جشنواره‌ی فیلم فجر محسوب می‌شود در کنار موسی کلیم الله.
در فیلم شمال از جنوب غربی، افشاگری‌های مرحله به مرحله‌ای که در طول فیلم صورت می‌گیرد به درگیر شدن مخاطب با موقعیت کمک می‌کند.
فیلم‌نامه، کارگردانی و در نهایت تدوین در فیلم چشم بادومی همه در تلاش‌اند تا بازنمایی‌ای از ذهن دختر نوجوان ارائه دهند.
مشکل بازی خونی وقتی بروز می‌کند که فیلمساز مدام از این شاخه به آن شاخه می‌پرد و روایتی بی چفت و بست را مدام کش می‌دهد.
«افسانه سپهر» تلاش قابل احترامی از یک گروه جوان با انگیزه در حوزه انیمیشن است اما به دلیل هدفگذاری نامناسب تا پایان فیلم مشخص نمی‌شود بالاخره مخاطب این فیلم کدام رده سنی است.
رگ‌های آبی تصویری کم فروغ از زنی است که جسورانه می‌نوشت.
آبستن بیش از هر چیز دیگر درگیر داستانی عمق‌نیافته است و مشخص نیست کاراکترها و آنچه بر آنها رفته از کجا سر برآورده‌اند.