ماهنامه صبا
بیشتر کارشناسان شطرنج نیز اعتقاد دارند این مجموعه هفت اپیزودی بیش از هر اقتباس تصویری دیگر از بازی شطرنج، قابل باور و ازاین‌جهت درخور ستایش است. «گامبی وزیر» فوریه پیش در جوایز گلدن گلوب جایزه بهترین سریال کوتاه یا فیلم تلویزیونی را از آن خود کرد و آنیا تیلور-جوی نیز جایزه بهترین بازیگر زن این بخش را از آن خود کرد.
تمام اپیزودهای سریال با نمایش چگونگی رخداد یک مرگ اتفاق می‌افتد. مرگی که برگزاری مراسم سوگواری‌اش را در ادامه شاهد هستیم و بدین ترتیب پای شخصیت‌های فرعی متعددی به سریال باز می‌شود. شخصیت‌های فرعی‌ای که به نوعی از خانواده یا دوستان فرد متوفی هستند و به بهانه اجرای مراسم‌شان توسط خانواده فیشر، به نحوی با شخصیت‌های اصلی قصه مرتبط می‌شوند.
فیلم متری شیش ونیم، باعنوان فرانسوی قانون تهران در پاریس روی پرده رفت، و به عنوان فیلم برتر هفته، در صفحه اول روزنامه معتبر لوموند، بازتاب پیدا کرد.
زمانی که سینما اختراع شد تمام کاری که فیلمسازان می خواستند انجام دهند ساخت فیلم هایی بود که داستان آن ها در جهان باستان اتفاق می افتاد. سینما محملی با ظرفیت بی مانند به منظور ثبت اتفاقات کنونی و همگام ماندن با شتاب سریع مدرنیته بود. با این وجود از همان آغاز صنعت سینما و در سراسر دوران سینمای صامت، افسانه ها داستان ها و تاریخ های دوران عتیق بسیار پرطرفدار بودند. اولین فیلم های برجسته تاریخی که داستانشان در تاریخ باستان رخ می داد فیلم های Ben-Hur در سال ۱۹۲۵ و شاهکارهای حماسی سیسیل بی دمیل، The Ten Commandments و The King of Kings به ترتیب در سال های ۱۹۲۳ و ۱۹۲۷ بودند. با پیشرفت صنعت سینما در دهه های بعد، فیلم های بن هور و ده فرمان در قالب رنگی بازآفرینی شدند.
محسن ناصری ـ طراح مد و لباس و مدرس دانشگاه در گفتگویی عنوان کرد:
مجید مجیدی در «خورشید» تلاش کرده تا بار دیگر تصویری مشابه آنچه که در «بچه‌های آسمان» ترسیم کرده بود را خلق کند.
به نظر می‌رسد که صحنه‌های ویلیس از چند برداشت بی‌کیفیت به دست آمده و این صحنه‌ها با تسلسلی رقت‌انگیز و صدایی ناهماهنگ به هم بافته شده‌اند.
میتوانیم از فرهادی برای این نادیده انگاری دلخور باشیم اما قدردان آبرو و اعتباری باشیم که برای سینما به ارمغان آورد.
تیپ های شناخته شده سینمایی خسرو شکیبایی تنها زن پوش و پسربچه نشده و اکبر عبدی هم با فاصله ای درست از هر نقش توانسته تعریف خودش از نقش را به باور مخاطبان برساند.
در بخشی از یادداشت سیامک رحمانی در روزنامه اعتماد میخوانیم: