ماهنامه صبا
اگر بخواهیم مطالعه بیشتری درباره حال و هوای سینمای ایران و منتقدان این سینما و مطبوعات سینمایی، نوشته‌ها و نقدها داشته باشیم، ضروری است که حتما نگاهی به نشریات سینمایی تاریخ ایران بیندازیم.
متاسفانه سینمای کودک و نوجوان علیرغم بازدهی بالا به ویژه در مسئله گستره مخاطب، اصلا مورد توجه نهادهای فرهنگی و هنری قرار ندارد.
«سینمای ایران»! عبارت جالبی است! چون در شرایط فعلی این لغت ساده، دلالت بر مفهومی نسبتاً پیچیده میکند که دربرگیرنده معنایی چندپهلوست.
بررسی تاریخ سینما نشان می‌‌دهد که از زمان اختراع سینما در سال 1895 در گراندکافه توسط برادران لومیر تا حداقل اوایل 1900 میلادی نمایش فیلم در مکان‌ها و فضاهایی مختلف و به صورت موقتی و سیار انجام می‌شده است.
پرویز خان فیلمی است که شکل درام و داستان تاریخی آن خود کشش اولیه برای مخاطب را دارد و می‌توان با اندکی بازی خوب بازیگران حرفه‌ای به اثری مطلوب برای سازنده تازه‌کار تبدیل کرد.
«تمساح خونی» را باید یک اکشن کمدیِ درست و حسابی در سینمای ایران دانست که کمتر نمونه‌اش را در سینمای ایران ساخته می‌شود.
داستان فیلم با تغییراتی به یک پرونده معروف جنایی دهه ۹۰ اشاره دارد. پرونده قتل غزاله شکور به دست آرمان عبدالعالی که چندین بار تا مرحله اجرای حکم رفت و برگشت و یکی از پیچیده‌ترین پرونده‌های چند سال اخیر ایران بود.
«آسمان غرب» به سیاق فیلم‌های اکشن و حادثه‌ای با صحنه مهیج و حمله متهورانه شهید شیرودی با بالگرد به شورشیان مسلح در منطقه جنگی بازی دراز افتتاح می‌شود و عسگری از همان ابتدا مخاطب را با فیلم و قهرمان اثر خود همراه می‌سازد.
فیلمی که با تکیه بر پتانسیل سینمای بومی در شهر زادگاه کارگردان و به زبان آذری ساخته شده .داستان مردی عاشق و پیگیر سینما که تمام زندگی و درآمد خود را صرف سینما کرده است.
هنوز هم آرشیو صداوسیما از تمام تولیداتش در سال‌های اخیر پربیننده تر است.