ماهنامه صبا

در این گزارش بررسی می‌کنیم که انیمیشن‌های سینمایی ایران چگونه توانسته‌اند با پشتوانه‌ای از موفقیت‌های تلویزیونی و سینمایی، گیشه را تسخیر کنند و زمینه‌ساز شکل‌گیری هویتی جدید به نام «صنعت انیمیشن ایران» شوند.

فیلم بچه زرنگ به کارگردانی بهنود نکویی، هادی محمدیان و محمد جواد جنتی، فیلم انیمیشنی بلند ایرانی است که به عنوان معیاری برای سینمای انیمیشن از آن یاد می‌شود.

با توجه به هم‌نوایی آوای نام انگلیسی فیلم به نظر می‌آید این اثر بیشتر مخاطب بیرون از ایران را در نظر داشته است.

آرزو آفری، صداپیشه «ببعی قهرمان»:

حضور اساتیدی همچون نصرالله مدقالچی و ژرژ پطروسی باعث ارتقا سطح کیفی کارهای انیمیشنی می‌شود.افتخار بزرگی است که در کارهای گوناگون همچون «ببعی قهرمان» با این بزرگان همکاری داشته‌ام.

کارگردان ساعت جادویی:

انیمیشن‎سازی در ایران خیلی سخت است و به‌صورت کلی پروسه تولید یک انیمیشن بسیار طولانی است.

مهدی جعفری:

شعار ما در جشنواره این است که «شمشیر و اندوه» آمده تا به مردم و رسانه‌ها بگوید انیمیشن فقط برای بچه‌ها نیست.

ژاله علو، بانوی صدای ماندگار و چهره‌ای برجسته در تئاتر، رادیو، دوبلاژ و سینما، که با عشق به مردم و الهام از پروین اعتصامی به شاعری نیز روی آورد و هنر او بیش از هفت دهه بر دل‌ها ماندگار شد.

«مفیستو» یک فیلم عمیقا شخصی برای ایشتوان سابو است. این کارگردان در دوران اشغال نازی‌ها در مجارستان بزرگ شد و عمیقاً تحت تأثیر وقایع آن زمان قرار گرفت.

سینمای یانچو، روایت‌های حماسی و آیینی او از خشونت، ستم، تحقیر و سرکوب در پهنه تاریخ معاصر مجارستان‌اند.

مسیری که بلاتار به سوی هنر بزرگ پیش گرفت، نمونه‌ای است که نشان می‌دهد چطور می‌توان بر صحت غیرغلوآمیز استادان کوچک، که غرق در گوناگونی هستند، غلبه کرد.