این بار زوج پژمان جمشیدی و بیژن بنفشهخواه ماموریت دارند تا با تکیه بر داستانی در بستر دهه ۶۰ و مولفههای خاص آن موقعیتهایی طنز خلق کنند. اما آنتیک در خلق چنین موقعیتهایی کاملا ناموفق عمل میکند.
سونسوز بازیگر مطرحی نداشت و فیلم بیسروصدایی هم بود و متاسفانه مشتری چندانی پیدا نکرد اما آنها که دیدند از نگاه سینمایی فیلم لذت بردند.
به گفته منتقدان سوژه فیلم بکر و تازه است و ما با داستان جدیدی مواجه هستیم، اما نتوانسته است به خوبی آن را نمایش دهد.
«آنتیک» یک کمدی موقعیت است که متاسفانه نتوانسته از ظرفیتهای وجودی خود برای فضاسازیهای کمیک بهره ببرد.
رضا جمالی هم در فیلم اولش «پیرمردها نمیمیرند» و هم در فیلم سونسوز موفق به جدا کردن خود از مسیر کیارستمی و ساخت یک مسیر بوده است.
فیلم «صیاد» با بیان بهاندازه و بهدور از حشو خود، توانسته یک روند معقول دراماتیک از یک برهه تاریخی حساس کشور را به تصویر بکشد.
یکی از اتفاقهای خوب و جالب جشنواره فیلم فجر امسال، حضور ابوالفضل جلیلی در بخش رقابتی آن است. این کارگردان شناختهشده پس از ۲۷ سال به فجر بازگشته و حالا امیدواریها برای اکران عمومی فیلمش، بسیار بیشتر از هر زمان دیگری طی ۳ دهه گذشته است.
در این گزارش از ماهنامه صبا به گفتگو با محمدرضا هلالزاده بازیگر سریال طوبی پرداختهایم.
همه ما میدانیم که برای لذت بردن از انیمیشن، محدودیت سنی وجود ندارد. البته، انیمیشنها اغلب با خاطرات دوران کودکی شما گره خوردهاند، اما بسیاری از آنها دارای موضوعاتی هستند که بزرگسالان هم میتوانند با آنها ارتباط برقرار کنند، و هیچ محدودیتی برای قابلیتهای این هنر وجود ندارد.
آنچه در سریال جداسازی اتفاق میافتد، تقریباً غیرقابل توصیف است. اما مسحورکننده، زیبا، دلخراش و باشکوه است.