ماهنامه صبا

«مگه تموم عمر چند تا بهاره؟» که موفق به جذب مخاطب می‌شود، جهان‌بینی کلی هنرمند نیز به وضوح و در پس نگاه او به رخدادهای داستان‌های کوچک و بزرگ پیرامون شخصیت‌های اصلی پیداست.

«خرس» به جای اینکه صرفا همان داستان را بازسازی کند، چیزی متفاوت می‌سازد.

«بدو خرگوش بدو» ؛ با استفاده از عناصر سینمای وحشت درباره‌ی شخصیت‌های اصلی و ورود عناصر ماورائی، می‌خواهد مخاطب را همراه و شگفت‌زده کند.

«ریلیتی» ساخته تینا ساتر نمونه‌ای از تبلور تئاتر واژه به واژه در سینماست. فیلم بر اساس نمایشنامه‌ای نوشته خود تینا ساتر به نام «آیا این یک اتاق است» ساخته شده است.

فصل ماهی سفیدِ قربان نجفی اقتباس آزادی از باغ آلبالو آنتوان چخوف است.

فیلم «اوپنهایمر» توسط منتقدان نمره‌هایی کسب کرده که باعث می‌شوند بتوانیم آن را اثری برجسته، تماشایی و سرگرم‌کننده بدانیم.

انیمیشن«بچه‌های بد» در دو بُعد ساختاری ومحتوایی درخشان ظاهر شده و به استقبال جهانی از این محصول همین ابعاد قابل توجه ساختاری و محتوایی باشد.

اتفاق مهم در فیلم «زالاوا»تحلیل چیزی است که از قرون گذشته در قالب و ظاهر واقعیت اما درونی خرافه و فاقد ارزش در میان فرهنگ‌ها و قومیت‌های مختلف ریشه دوانده است.

«بو ترسیده است»، فیلمی موثر که بازیگوشی‌ و ایده‌های گاها قابل توجهش مبدل به سفری دهشتناک در اعماق ذهن و روان شخصیت اصلی‌اش می‌گردد.

نگاهی به ساخته کریم امینی؛

باید گفت فیلم‌هایی مانند فسیل و «شهر هرت» بهتر از سایر فیلم‌ها شرایط را برای سرگرم کردن مخاطب مهیا می‌کنند.