ماهنامه صبا
از ابتدا قصد داشتیم سویه‌های اجتماعی داستان پررنگ باشد و به واکاوی شخصیت‌هایی که ظلم می‌کنند، کاراکترهایی که به آن‌ها ظلم می‌شود و شخصیت‌هایی که پرونده‌ها را بررسی می‌کنند، بپردازیم.
یکی از دلایل ترغیبم به ساخت «بازپرس»؛متفاوت بودن آن ازآثار قبلی‌ام و سوژه نابی که داشت.
من از فیلمنامه و شخصیت خودم خیلی خوشم آمد چرا که از سیاه و سفید بودن کامل خارج بود و شخصیت بد و منفی هم نبود.
به دلیل قرابت افق این نقش با تصویر ذهنی من و امکانات اجرایش در فیزیک و نوع بازیگری،من را ایجاب می‌کرد که این نقش را بپذیرم.
اقتباس از ابتدا در سینمای جهان بوده است. ولی در ایران رابطه بین نویسندگان داستانی و سینماگران رابطه خوب و حسنه‌ای نیست و اقتباس کمتر اتفاق می‌افتد.
وجود دو مشکل اساسی باعث شده که به سینمای اقتباسی کمتر بها داده شود. یکی از این مشکلات به حوزه ادبیات داستانی و نمایشی ما خصوصا در دوره معاصر، مربوط می‌شود. مشکل دوم این است که شاید خیلی از فیلم‌سازان حرفه‌ای ما با ادبیات معاصرمان کمتر آشنایی یا ارتباط مستقیم دارند.
اقتباس کردن تعهد ادبی ایجاد می‌کند که بخشی طبیعی است و بخشی هم کاذب است، هرگز یک کتاب را نمی‌توان به شکل کامل به تصویر کشید.
خیلی عجیب است که سینمای ایران با وجود داشتن یک پشتوانه ادبیات نسبتا قوی، از اقتباس استفاده نمی‌شود.
می‌توان گفت دانش و برداشت سینما از کتاب، به نحو احسن نیست و این صدمه زیادی به سینما و سریال‌ها زده است.
فرهودی معتقد است مهم‌ترین کاری که در اقتباس باید انجام داد و بسیار کلیدی است، این است که فیلمنامه‌نویس یک ساختار سینمایی، برای آن خلاصه داستان پیدا کند.