ماهنامه صبا

به مناسبت سالگرد اجرای عملیات مرصاد، به مرور مهم‌ترین فیلم‌های سینمای ایران درباره نیروهای منافقین و جنایت‌هایشان پرداخته‌ایم.

به دنبال انتشار خبری در خصوص تعطیلی دو شبکه تلویزیونی، محمد سرشار در صفحه شخصی خود مطلبی را با عنوان «پیشنهاد تحول اساسی در آرایش شبکه‌های تلویزیونی ملی» منتشر کرد.

در انیمیشن «لایت‌یر» یکی از مواردی که موجب می‌شود هواداران «داستان اسباب‌بازی» به شدت از آن رنج ببرند، حس نشدن روح و هویت سحرانگیزِ جهان «داستان اسباب‌بازی» در انیمیشن «لایت‌یر» است.

فیلم «موقعیت مهدی» برای حجازی فر موفقیتی فراتر از انتظار را به همراه آورد؛ حالا دیگر ثابت کرده بود نه تنها بازیگری تواناست و که فیلمساز قابلی نیز هست و نبض تماشاگر را به راحتی در دست می‌گیرد. 

فیلم «طلاخون» تا مقطعی مخاطب را همراه می‌کند اما الزاماً این همراهی باعث ایجاد خط روایی منسجمی نمی‌شود؛ بنابراین ایده این فیلم فدای موقعیت‌های اشتباهی و دیر راه‌افتادن قصه می‌شود.

سینما و تلویزیون ایران به فیلمسازان بیشتری همچون مهدی فخیم‌زاده نیاز دارد؛ فیلمسازانی انعطاف‌پذیر که همگام با مخاطب عام پیش می‌روند.

اتفاقات و بافت فیلم «آمبولانس» چنان سرسام‌آور و دیوانه‌کننده است که طرفداران مایکل بی در زمان دیدن فیلم از او قطع امید و در دل آرزو می‌کنند که‌ ای کاش این فیلم هر چه زودتر تمام شود.

ویشکا آسایش بعد از تجربه همکاری با سریال‌هایی مثل «نهنگ آبی» و «دراکولا» در شبکه نمایش خانگی، این روزها با نقشی متفاوت در سریال «روزی روزگاری مریخ» حضور پیدا کرده است.

در دوره‌ای که خیلی از فیلم‌های سینمای ایران به لوکیشن‌های تکراری محدود شده‌اند، «آتابای» نه‌تنها فیلمی است که در محیطی بکر می‌گذرد، بلکه از معدود فیلم‌های ایرانی است که در آن فیلمساز با موفقیت توانسته برای ما جغرافیا بسازد.

کارگردانی فیلم «تلفن سیاه» نه آن‌چنان نوآورانه است که سرمنشأ الهام برای سایر فیلمسازها باشد، نه آن‌چنان ضعیف که از تک تک پلان‌ها بتوان عیب و ایراد گرفت.