ماهنامه صبا
فقدان منطق در شخصیت پردازی و بلاتکلیفی نیت کاراکترها در فیلمنامه، قادر است ماحصل کار را بر باد دهد.
تماشای «جنگ برای سیاره میمونها» تنها یک سرگرمی نیست، بلکه تجربهای زیباست که بینندهی آگاه را به فکر فرو میبرد.
در نمایش «آخرین سه شنبه سال» بار دیگر شاهد بازنمایی اخلاقیات بحرانزده شهروندان تهرانی هستیم که در مناسبات اجتماعی، عاطفی و اقتصادی خویش، اعتمادی به یکدیگر ندارند.
انیمیشن روح آمده تا آینهای در مقابل بیننده قرار دهد و او را به انداختن نگاهی دوباره به زندگی خود دعوت کند. انیمیشن روح قصد دارد یادآوری کند که چه چیزی در زندگی واقعا اهمیت دارد.
جدیدترین اثر پوراحمد ساختهای بیرمق و بسیار دور از دغدغههای نوجوان امروزی است و این مساله نشان از دور شدن و عدم اشراف پوراحمد از مقوله زندگی، دیدگاهها و خواستههای نسل فعلی نوجوانان است.
فیلم «تصور» شبیه یک کارخانه رویاسازی است که مدام رویا و تصاویر غیرواقعی تولید میکند و بیننده بیخبر از همهجا را کنجکاو برای تماشا کردن و شنیدن.
«کت چرمی» از منظر داستانی و نوع نگاه کارگردانش به موضوع، کوشیده تفاوتهای قابل لمسی را هم با «مرد بازنده» داشته باشد.
فیلم باربی برای راه یابی به پردههای نقرهای راه تقریبا ۱۵ سالهای را طی کرده و در این شاهد تغییر استودیوی سازنده و اعضای اصلی آن به دفعات مختلف بوده است.
به نظر میرسد سریال «حیثیت گمشده» با روند مثبتی که تا امروز داشته است بتواند مخاطب خود را داشته باشد البته اگر فیلمنامه همچنان پایبند به فرم و محتوای درست خود باشد.
«داخل پنت هاوس» از وجه مضمونی تلاشی در خورد توجه داشته و فلسفه بروز هنر و نسبت انسان با زندگی و هنر را هدف گرفته و تلاشی خام دستانه کرده تا این چندگانگی روحی و وجودی را به روایتی داستانی بدل کند.