فیلم دارای نقاط برجسته فراوانی به ویژه در زمینه قابهای ناب و تصاویر عالی است که تماشاگر را با بردن به حال و هوای قدیم از خانه باغهای بزرگ گرفته تا انجمن شعر با شیشههای رنگی و کوچه و خیابانهای متعلق به آن دوران درگیر حس نوستالژی و حظ بصر عمیقی مینماید.
بابک و افسانه زن و شوهری هستند که هر کدام در دنیایی متفاوت از هم زندگی میکنند، تنها پیوند مشترک این زن و مرد فرزندی است که قربانی این بزمگاه قرار گرفته است. یکی از مهمترین نکات کلیدی در روایتگری به سبک مینیمال پیوند خرده پیرنگهایی است که به صورت موازی از شخصیتها بدون تلاقی معنیدار روایت میشود.
پیروز ارجمند یکی از موسیقیدانان معاصر و صاحب نام کشور است.
بعد از دیدن بخشهایی از قسمتهای فصل اول «مستوران» بسیار مشتاق شدم تا در فصل دوم حضور داشته باشم.
«مجنون» با یک فیلمنامه حساب شده قصه شهادت شهید زینالدین را قدم به قدم برای مخاطب به تصویر میکشد. «مجنون» استراتژی مشخص و سینماتیکی برای عروج شهدای جنگ ایران و عراق دارد.
بد نبود نویسنده فیلمنامه «بهشت تبهکاران» نیز در طراحي شخصیتهای قدیمی و نگارش گفتگوهای ایشان دقت بیشتری به خرج میداد تا حس و حال آن دوران را بهتر انتقال دهد.
ماجرای فیلم با فیلمنامه قوی و پرکشش، به خوبی رویای یک فیلمساز را به تصویر میکشد و با اشاره به فساد پشت صحنه قبل از انقلاب و غیراخلاقی بودن فیلمفارسی، اسم بردن از سینمای پاراجانف به عنوان شاعرانهترین سینمای جهان، فیلمهای هنری و تجاری را در تقابل با هم قرار میدهد.
سیاستگذاری اصلیاش مطرح کردن افسانههای کهن ایرانی و آشنایی مردم با این افسانهها بوده و اگر فصل سومی هم برای این سریال وجود داشته باشد قطعاً با همین رویکرد خواهد بود
معلوم نیست که مسئله و گره شخصیت «میرو» چیست؟ آیا میتوان با خرده داستانها و کشمکشهای ساده گرهافکنی را تا اواخر فیلم به تعویق انداخت؟ اگر تمایل رفتن «میرو» به جبهه و درخواست رضایت مادرش، نقطه عطف دوم فیلم است، نقطه عطف اول آن کجاست و چرا به اندازه آن قدرت ندارد؟
«آغوش باز» یک تجربه متفاوت در مواجهه با کارگردانی به نام بهروز شعیبی است! این امر در بسیاری از سویههای فیلم رویت میشود.