ماهنامه صبا
در ادامه معرفی فیلم های کلاسیک این دوره جشنواره فیلم کن، با چهار فیلم دیگر حاضر در بخش کلاسیک های کن ۲۰۲۲ آشنا می شویم.
در جهان بدون اميد دشت خاموش، توان مقاومت هر لحظه بيش از پيش ناممكن شده و شكلی از خودويرانگی پديدار می‌شود.
جان فورد در واقع تاریخ آمریکا را روایت بصری کرده است؛ او ضمن وفاداری به تاریخ و حقیقت آن، تلاش کرده مهربانی‌ها در عین خشونت، جوانمردی‌ها در عین تندخویی‌ها و اخلاق‌گرایی‌ها در عین ظواهر ضداخلاقی را بازنمایی کند.
«جیران» را می‌توان به بعضی سریال‌های تاریخی ترکی شبیه دانست اما گول این موضوع را نخورید که قرار است یک واقعه تاریخی را تماشا کنید.
در آستانه آغاز جشنواره کن به معرفی فیلم های بخش کلاسیک های این دوره پرداخته ایم.
فیلم «عنکبوت» با بازی‌های ضعیفش؛ با کارگردانی نابجایش و متاسفانه موسیقی غیر تاثیرگذارش؛ جز افسوس برای سینما، نامی نمی‌توان بر آن نهاد.
«قرمز شدن» انیمیشنی است که سعی کرده برخی ملاحظات در بیان چالش‌های دوران نوجوانی و بلوغ در دختران را کنار بگذارد و از چگونگی مواجه شدن با آن‌ها بگوید.
لامینور فیلمی در ستایش زندگی است اما جهان کارگردان بر کمی اغراق استوار است و برخی از بخش‌ها به صورت اغراق آمیز روایت می‌شوند.
«بتمن» فیلمی سیاه‌تر از همیشه است که قهرمان‌هایش آنقدر به تاریکی خو گرفته‌اند که به بخشی از آن تبدیل شده‌اند.
کامبیز صمیمی‌مفخم، برای سینما و تلویزیون ما دست کمی از آفرینندگی پدر ژپتو نداشت و به عروسک‌های زیادی موجودیت بخشید.