ماهنامه صبا
سینماگران ایرانی طی سال های گذشته با تولید فیلم‌های مختلف تلاش کرده‌اند تا بتوانند گوشه ای از مظلومیت مردم فلسطین و غزه را به تصویر بکشند که در ادامه به معرفی گلچینی از این فیلم ها را پرداخته‌ایم.
رژیم اشغالگر قدس طی دهه‌های گذشته بارها و بارها جنایاتی هولناک را در قبال مردم مظلوم فلسطین مرتکب شده و در روزهای اخیر هم با وقاحت تمام همچنان کودکان، نوجوانان، جوانان و مردان و زنان فلسطینی را به شهادت می‌رساند. سالیان سال است که صهیونیست ها در مقاطع مختلف حملات خود را شدیدتر و مردم مظلوم غزه را قتل عام می‌کنند. تاریخ هیچ گاه این نسل کشی را فراموش نخواهد کرد. این سناریو چیز جدیدی نیست و سال ها است که رژیم اشغالگر قدس در این منطقه به جنایات خود ادامه می‌دهد و نهاد های حقوق بشری سکوت کرده و دم نمی زنند. انگار که حقوق بشر برای این جنایتکاران تعریف نشده است.
در این بین سینما نیز همچون افراد جامعه نمی‌تواند نسبت به این جنایات بی‌تفاوت باشد. سینماگران ایرانی طی سال های گذشته تلاش کردند که بتوانند گوشه ای از مظلومیت مردم فلسطین و غزه را به تصویر بکشند و در این مسیر تمام تلاش خود را کردند تا بتوانند افشاگران یکی از هولناک ترین جنایات تاریخ باشند.در ادامه گلچینی از فیلم ها را معرفی کرده ایم:
سرب
در بین کارگردانان ایرانی نام مسمود کیمیایی به چشم میخورد وی فیلم سرب کیمیایی در فیلم «سرب» در این مسیر گام نهاد و جز نخستین فیلمسازهایی بود که با این رویکرد فیلم ساخت.
داستان یک زوج جوان یهودی ایرانی را در اواخر دههٔ ۲۰ خورشیدی روایت می‌کند که خواهان عزیمت به سرزمین موعود (اسرائیل)هستند اما پس از مواجهه با مخالفت سازمان یهودی هاگانا و کشته شدن عمویشان به دست آنها مجبور به فرار شده و درگیر ماجراهای پس از آن می‌شوند. این فیلم در هفتمین دورهٔ جشنواره بین‌المللی فیلم فجر کاندیدای چند جایزه بوده و سیمرغ بلورین بهترین فیلمبرداری و بهترین چهره‌پردازی را از آن خود ساخته است.
آتش پنهان
فیلم حادثه‌ای «آتش پنهان» به کارگردانی حبیب اله کاوش در سال ۱۳۶۹ ساخته شده و توطئه‌ای از رژیم صهیونیستی علیه مبارزان فلسطینی را به تصویر می‌کشد.
داستان فیلم آتش پنهان درباره ژاکوب، یهودی لبنانی الاصل است که در یک میهمانی، به همراه تعدادی از نزدیکانش به دست گروهی که به لباس رزمندگان فلسطینی درآمده‌اند کشته می‌شود. خواهر و دختر ژاکوب، سارا از این حمله جان سالم به درمی برند. رزمندگان فلسطینی که درمی یابند هدف اسرائیلی‌ها از این ماجرا برانگیختن افکار عمومی علیه مبارزه آنها است.
بازمانده
اما تاریخی ترین و مهمترین اثر سینمایی این سال ها بازمانده سیف الله داد است. فیلمی که درباره مظلومیت مردم فلسطین ساخته شدکه تمام بازیگرانش خارجی بودند و کل کار هم در سوریه فیلمبرداری شد. داستان این فیلم به سال ۱۹۴۸ بازمی‌گردد که شهر حیفا در معرض اشغال قرار داشت.
هفت سنگ و قاعده بازی
فیام “قاعده بازی» و «هفت سنگ» به کارگردانی سید عبدالرضا نواب صفوی ساخته شد. این ۲ فیلم از دل یک مجموعه تلویزیونی ۲۲ قسمتی (۱۳۰۰دقیقه‌ای) استخراج شدند و در شانزدهمین جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمدند.
«قاعده بازی» درباره یک هواپیماربایی توسط گروه مسلح فلسطینی بود که در جریان آن رژیم اشغالگر قدس به جای تلاش برای نجات سرنشینان آن با مرگشان موافقت می‌کند، در حالیکه یک گروه فلسطینی برای نجات جان آنها اقدام می‌کند. فیلم «هفت سنگ» هم داستان یک جوان یهودی ضدصهیونیست است که قصد دیدار با رهبر جنبش انتفاضه را دارد، اما موساد او را شناسایی می‌کند و تحت تعقیب قرار می‌دهد.
لبنان عشق من
حسین کار بخش نیز فیلم لبنان عشق من را که درباره ماری̎ دختری جوان، فرانسوی و عضو صلیب سرخ است. او هنگام کمک به مصدومین بمباران جنوب لبنان اسیر سربازان لحدی می‌شود. آنها قصد دارند، او را به سوی اسرائیل ببرند، اما با گروهی از مقاومت درگیر می‌شوند و شکست می‌خورند. گروه مقاومت هنگام انتقال پیکر نیمه جان ماری به لبنان در مسیری قرار می‌گیرند که در تصرف دشمن است و حوادثی برای آنها پیش می‌آید.
زخم زیتون
محمدرضا آهنج «زخم زیتون» را با فیلمنامه ای از رضا مقصودی که در آن ماجرای زنی فلسطینی به تصویر کشیده شده‌است که با وجود مخالفت همسرش برای بازگشت به جنگ علیه نیروهای اشغالگر، به طور ناخواسته در جریان جنگ قرار می‌گیرد و به حقایق جدیدی دست پیدا می‌کند.
هیام
هیام فیلمی به کارگردانی محمد درمنش ساختهٔ سال ۱۳۸۲ است. هیام یک فیلم ضد اسرائیلی است که داستان زوجی فلسطینی را حکایت می‌کند که قصد دارند به انگلستان بروند تا در آرامش زندگی کنند، اما در حین حرکت و خروج از جنین، در ایست بازرسی نیروهای اسراییلی از هم جدا می‌شوند و با حمله گسترده سربازان اسرائیلی به اردوگاه جنین مواجه می‌شوند. همه بازیگران این فیلم عرب و لبنانی‌اند.
منبع: باشگاه خبرنگاران جوان
انتهای پیام/
There are no comments yet