ماهنامه صبا
انیمیشن «پسر دلفینی ۲» به کارگردانی محمد خیراندیش و تهیه‌کنندگی محمدامین همدانی، تنها انیمیشن بلند اکران نوروز ۱۴۰۴ بود.
انیمیشن «پسر دلفینی ۲» به کارگردانی محمد خیراندیش و تهیه‌کنندگی محمدامین همدانی، تنها انیمیشن بلند اکران نوروز ۱۴۰۴ بود که با فروش بیش از ۱۳.۴ میلیارد تومان و جذب ۱۴۲ هزار مخاطب، سهم چشم‌گیری از مخاطبان کودک و نوجوان را به خود اختصاص داد. این فیلم، دنباله‌ای‌ست بر قسمت اول این انیمیشن که در سال ۱۴۰۱ با استقبال گسترده‌ای در گیشه روبه‌رو شد و توانست نام خود را به‌عنوان یکی از برندهای انیمیشن ایرانی مطرح کند.
«پسر دلفینی ۲» داستان رشد شخصیتی قهرمان نوجوانی به نام آرش را روایت می‌کند؛ پسری که در کودکی توسط دلفین‌ها نجات داده شده و حالا با زندگی در میان انسان‌ها، با پرسش‌های وجودی، احساس تنهایی و مفهوم واقعی «خانه» روبه‌روست. در این قسمت، آرش دوباره با خطراتی بزرگ مواجه می‌شود که هم دوستان دریایی‌اش را تهدید می‌کند و هم او را به سوی انتخاب‌های مهمی در مسیر بزرگ‌سالی می‌برد. تم‌های اصلی فیلم شامل دوستی، هویت، حفاظت از طبیعت و پذیرش مسئولیت است.
از نظر فنی، «پسر دلفینی ۲» نسبت به قسمت اول، ارتقای محسوسی در زمینه‌های انیمیشن‌سازی، نورپردازی، عمق میدان، طراحی صحنه‌های زیرآبی و روانی حرکات دارد. همچنین تنوع لوکیشن‌ها و غنای تصویری در این نسخه چشمگیرتر است. موسیقی متن اثر توسط هومن نامداری ساخته شده و ترانه‌ی تیتراژ پایانی با صدای شروین حاجی‌پور، بعد انسانی داستان را تقویت کرده و توجه مخاطبان نوجوان و حتی بزرگسال را جلب نموده است. صداپیشگان این انیمیشن نیز از ترکیب چهره‌های با تجربه و نسل جدید تشکیل شده‌اند که شامل ناهید امیریان، حامد عزیزی، مریم جلینی، ثریا قاسمی، ارسلان جولایی، تورج نصر، شراره حضرتی و ژرژ پطرسی هستند. اجرای روان و گویش طبیعی شخصیت‌ها، ارتباط کودکان با شخصیت‌های انیمیشن را تسهیل کرده است.
اگرچه «پسر دلفینی ۲» نسبت به قسمت اول در جنبه‌های فنی پیشرفت کرده، اما برخی منتقدان نسبت به روایت تکراری، فیلمنامه ساده‌شده و پیام‌های مستقیم آموزشی انتقاد داشتند. با این حال، در نبود گزینه‌های کودک‌محور در میان فیلم‌های نوروزی، این انیمیشن توانست خانواده‌ها را به سینما بکشاند و لحظاتی امن و سرگرم‌کننده برای مخاطبان کم‌سن فراهم کند.
«پسر دلفینی ۲» در چهل‌ودومین جشنواره فیلم فجر نیز مورد توجه قرار گرفت و موفق به کسب سیمرغ بلورین بهترین پویانمایی و جایزه ویژه تماشاگران شد. این موفقیت، نشان از ظرفیت بالقوه تولید انیمیشن در ایران دارد؛ ظرفیتی که در صورت توجه به فیلمنامه‌نویسی، تولید محتوای خلاقانه و شناخت روان‌شناسی کودک، می‌تواند به صنعتی قدرتمند بدل شود.