خانهی اهالی تولید، سینما است. یعنی به نظر من خانهی تمام بازیگران و عوامل پشت دوربین و جلوی دوربین سینما است.
در شرایطی که کرونا باعث شده تا سینمای ایران یک آسیب جدی و یک ورشکستگی را تجربه کند، با کوچ فیلمسازان و عوامل سینما به شبکه نمایش خانگی، این شبکه رونق پیدا کرده و مورد اقبال مردم قرار گرفتهاست. از طرفی با تعطیلی سینماها در دوران کرونا ضرر عظیمی متوجه سالندارها و کارکنان سینما شده و کسب و کار آنها لطمه خوردهاست.
سید جمال ساداتیان ؛ تهیهکننده شاخص سینمای ایران معتقد است که رکود سینما مقطعی است و سینما میتواند به دوران اوج خود برگردد.
« به نظر من همانطور که از کارکرد سینما مشخص است یک مقصد گردشگری است ؛ یعنی خانوادهها زمانی که به دور هم جمع میشوند و میخواهند از خانه خارج شوند و یا قصد دارند تا اوقات فراغتشان را در کنار هم به خوشی بگذرانند معمولا اولین جایی که انتخاب میکنند سینما است، بعد از آن کنسرت، تئاتر، و برای مثال پارک و رستوران را انتخاب میکنند اما سینما در انتخابهای آنها خیلی پررنگ است. جوانها برای دور هم جمع شدن معمولا یک چنین فضاهای فرهنگی هنری را انتخاب میکنند. وقتی برای مثال کشور سه روز تعطیل میشود علیرغم تذکراتی که مسئولین میدهند میبینیم که سفرهای استانی چقدر پررنگ میشود. درواقع این مساله نشان میدهد که مردم نیاز دارند تا از خانه بیرون بیایند و محیطهای جدید را تجربه کنند و یک تنوع محیطی داشته باشند. سینما در این حوزه خیلی میتواند نقش داشته باشد و کارکردش هم در طول این صد و بیست سال بیشتر به این سمت و سو رفتهاست، یعنی فیلم را بهانه میکنند تا دور هم جمع شوند. طبعا باید فیلمهایی هم که میخواهند به تماشایش بنشینند اثری باشد که مورد پسندشان واقع شود و با آن ارتباط برقرار کنند. اگر با آن ارتباط برقرار کنند قطعا سینما سریع به آن چرخهی قبلی خود بازمیگردد. حتی قبل از این که کرونا را داشته باشیم سینما شرایط اقتصادی خوبی نداشت اما وقتی فیلمهایی اکران میشد که مردم با آن ارتباط برقرار میکردند سینما رونق خوبی میگرفت. قطعا همین فرمول میتواند در آینده هم مصداق پیدا کند، حتی شاید هم یک مقدار پررنگتر. باتوجه به اینکه مردم تقریبا نزدیک به دو سال است که از آن فضا دور بودهاند شاید خلاهایشان را یک مقدار بیشتر پر کنند. به نظر من سینما به راحتی میتواند به آن شکوه و عظمت واقعی خودش بازگردد به شرطی که تهیه کنندگان محترم فیلمهای خوب بسازند.»
* ساداتیان معتقد است که منافاتی بین کار کردن در شبکه نمایش خانگی و سینما برای کارگردانان وجواد ندارد و این دو مدیوم از هم دور نیستند
« خانهی اهالی تولید، سینما است. یعنی به نظر من خانهی تمام بازیگران و عوامل پشت دوربین و جلوی دوربین سینما است. نمایش خانگی و سینما از هم دور نیستند، یعنی به لحاظ استفاده از تکنولوژی، یک تکنولوژی دارند که مدیوم آن فرق میکند؛ آن سینماست و این تلویزیون است؛ پس به نظر من میشود این کار را کرد و از هم دور نمیشوند. قطعا بعضی کارها باید روی پردهی عریض سینمایی نمایش داده شوند تا اینکه روی پردهی کوچک نمایش خانگی. من میدانم که بسیاری از کارگردانها اگر هم در حال حاضر در شبکه نمایش خانگی کار کنند به محض اینکه شرایط عادی شود قطعا فیلم سینماییشان را هم خواهند ساخت. جنس و پایهی این دو مقوله به لحاظ تکنیک یکی است و خیلی مکمل یکدیگر هستند و متضاد همدیگر نیستند. به نظر من خیر، چه به لحاظ حوزهی سرمایهگذاری و چه به لحاظ حوزهی تولیدش هر کدام جایگاه خودش را دارد و در سینما هم تولید محتوا خواهند کرد .»
* تهیهکننده «چهارشنبهسوری» جذابیت نقش را برای بازیگر فراتر از مسائل مالی میداند و براین باور است که بازیگران همچنان نقش را مقوله مهمی برای انتخاب میدانند
به نظر من بستگی به نقش دارد؛ حتی در شرایط عادی هم بحث این بود که فلان بازیگر فلان دستمزد را میخواهد اما وقتی با قصهای ارتباط عاطفی برقرار میکردند به لحاظ دستمزدی خیلی کنار میآمدند. به نظر من باتوجه به شرایط اقتصادی سینما، اگر فیلمها برای آنها مطبوع باشد قطع به یقین یک بخشی از آنها با تهیه کنندگان کنار میآیند، چنان که در گذشته هم کنار میآمدند. به نظر من یک فرمول ثابتی ندارد اما بعضیهایش در مذاکره حل و فصل میشود.
There are no comments yet