ماهنامه صبا
در «شریک جرم» موسیقی بیش از آنکه تنها یک المان تزئینی باشد، در ساختن و تقویت حالات مختلف سکانس‌ها نقشی اساسی ایفا کرده است.
مازیار میری کارگردان سریال «شریک جرم» پیشتر نیز با ساخت سریال «گاوصندوق» (۱۳۸۸) در ژانر معمایی علاقه و مهارت خود در اجرای این ژانر خاص را به اثبات رسانیده است. میری در کارنامه خود آثار متعددی در ژانرهای متنوع عاشقانه، کمدی، خانوادگی و… دارد که همگی بر پایه موضوعات و دغدغه‌های مهم اجتماعی ساخته شده‌اند. اکثر این آثار در زیر لایه‌های روایت اصلی خود به موضوعات مهمی چون روابط زناشویی، خیانت، دروغ، معلولیت، فرهنگ، اقوام، فولکلور، موسیقی و… نیز پرداخته‌اند که همگی، نشان از توجه و دغدغه‌مندی فیلمساز(میری) به موضوعات و مسائل اجتماعی دارند. دغدغه‌هایی که اینبار هم با فیلمساز، به «شریک جرم» آمده‌اند و فیلمساز در سایه پی رنگ اصلی به آنها نیز پرداخته است. موضوعاتی چون دزدی، اختلاس، رمز ارز، بیکاری، روابط ناسالم و معیوب در بین جوانان، رشوه، بیکاری، شغل کاذب، بهره‌وری جنسیتی، کاریابی غیر قانونی و…
زوج امیر عربی (نویسنده) و مازیار میری (فیلمساز) پیشتر نیز تجربه همکاری‌های مشترک موفقی («گاوصندوق»- «سعادت آباد») را در کنار هم پشت سر گذاشته‌اند که اثرات آن در لحن روان متن و اجرای خوب آن در «شریک جرم» مشهود است.
شخصیت‌ها با پرداخت خوب کارگردان از فرم تیپیکال روی کاغذ فاصله گرفته‌اند و با وسواس در پرداخت به جزئیات به عنوان شخصیت‌های واقعی قابل قبول و آشنا برای مخاطب در دل قصه جا می‌گیرند.
نگاهی به بازیگران سریال
شخصیت اصلی سریال، خانم وکیلی با بازی سارا بهرامی است که در زندگی خانوادگی‌اش با مشکلاتی روبه‌روست و حالا به واسطه رخ دادن دو قتل در دفتر کارش زندگی‌اش بهم می‌ریزد و در این بین پای ماجراهایی درباره پرونده‌های گذشته او هم به میان می‌آید. حالا او باید برای اثبات حقانیت شغلی‌اش برای کشف راز این قتل تلاش کند.
سجاد بابایی و المیرا دهقانی، به عنوان دو تا از بازیگران اصلی سریال «خسوف»، اینبار به صورت افتخاری در این سریال حضور پیدا کرده‌اند. سجاد بابایی نقش مردی زندانی را دارد که مرخصی می‌گیرد تا ماجرای درخواست طلاق همسرش را پیگیری کند و المیرا دهقانی در نقش همسرش ندا ظاهر شده که دیگر تمایلی به زندگی با او ندارد. آنها در قسمت اول، پس از یک مشاجره قدرتمند، سکانس مهمی را در مواجهه باهم می‌سازند.
وحید آقاپور که با مجموعه طنز «ممیزی» و «جوکر» به مخاطبان معرفی شده بود، این روزها به خاطر بازی در نقش موفقی در «مگه تموم عمر چند تا بهاره؟» به کارگردانی سروش صحت بسیار مورد توجه قرار گرفته و حالا در «شریک جرم»، ایفاگر نقشی کاملا متفاوت و جدی است.
علاوه بر اینها امین شعرباف، مهتاب ثروتی، علی ثانی فر، محمدرضا مالکی، ندا عقیقی، بهناز جعفری، سیامک احصایی، علی مصفا و … هم در این سریال حضور دارند.
تاکید بر موسیقی فاخر
در آثار مازیار میری، استفاده از موسیقی چه در قالب زمینه‌های ملودیک فیلم و چه در معرفی و پایان‌بندی آنها، بسیار مؤثر و کلیدی است. به همین دلیل است که هنرمندی چون «محسن چاووشی» که تیتراژ پایانی «خسوف» را اجرا کرده و «کارن همایون‌فر» که به عنوان آهنگساز در «شریک جرم» فعالیت داشته، به ایجاد فضایی خاص و دلنشین در این آثار کمک کرده‌اند.
به ویژه در «شریک جرم» موسیقی بیش از آنکه تنها یک المان تزئینی باشد، در ساختن و تقویت حالات مختلف سکانس‌ها نقشی اساسی ایفا کرده است.
ریتم تند و تعلیق‌های مخاطب پسند
از اساسی‌ترین برگ‌های برنده جدیدترین سریال مازیار میری ریتم آن است. برخلاف سریال قبلی او که تا حدودی کند و کشدار پیش می‌رفت، «شریک جرم» ضرباهنگی متناسب با محتوای ژانر و داستانش دارد. تعلیق دلهره‌آمیز درام در هر قسمت سریال به تدریج به آستانه اوج می‌رسد و غافلگیری‌ها در هر قسمت درست و به‌جا خلق می‌شوند و مهم‌تر این که سریال در هر قسمتش در لحظه‌ای درست به پایان می‌رسد تا تماشاگر را در تعلیقی سازنده برای تماشای قسمت بعدی باقی نگاه دارد.
شخصیت‌های «شریک جرم» به خوبی طرح و پرداخته شده‌اند و از کلیشه‌های آشنای درام‌های معمایی-دادگاهی فاصله گرفته‌اند. این بدین معنا نیست که میری در سریال جدیدش قصد خلق شمایل تازه‌ای از یک وکیل را داشته یا آنکه مثلاً دیگر شخصیت‌های سریال خاص یا منحصر به فردند، اما تناسب این کاراکتر‌ها با فضای رئالیستی کار و پرهیز فیلمنامه‌نویس از طراحی شخصیت‌هایی گلدرشت، شعارزده با رفتار‌ها و تصمیم‌های اغراق‌آمیز باعث شده است مخاطب بتواند با کاراکتر‌ها همذات پنداری کند و این شخصیت‌ها برایش ملموس و باورپذیر باشند؛ درست مثل آدم‌هایی که روزانه در جامعه می‌بیند.
مناسبات و روابط درونی کاراکتر‌ها نیز در متن اثر قابل توجه‌اند. ابتدا این‌که، کارگردان عجله‌ای برای معرفی زودهنگام و وارد کردن مسلسل‌وار تمامی شخصیت‌ها به داستان ندارد؛ این اتفاق به مرور، به شکلی تدریجی و از سر حوصله رخ می‌دهد؛ و پس از ورود هر کاراکتر معرفی او به نحوی شکل می‌گیرد که تمامی پیشینه‌اش در همان لحظه‌ی اول برای مخاطب رو نشود و بیننده منتظر کشف جزئیات و ریزه‌کاری‌هایی خاص در رابطه با کاراکتر، انگیزه‌ها و خصوصیات اخلاقی‌اش بماند. به عبارتی غافلگیری‌ها حتا در رابطه با شخصیت‌ها نیز خشت به خشت رخ می‌دهند. نوع بازی‌ها و عکس‌العمل‌ها فضای پینگ‌پنگی خوبی را شکل داده است. در عین حال روابط شخصیت‌ها و حضور شخصیت‌های فرعی متعدد که همه به مرور به جریان اصلی قصه متصل می‌شوند تعلیق بیرونی سریال را وجهه‌ای درونی نیز بخشیده است.
هنوز دیدگاهی منتشر نشده است