ماهنامه صبا
تهیه کننده سریال معتقد است مستوران2 یک عاشقانه تمام ایرانی است که از دل افسانه‌های قدیمی اقتباس شده و برای خانواده و جوان امروزی روایت می‌شود.
مدتی است پخش فصل دوم سریال «مستوران» به کارگردانی سیدعلی هاشمی در شبکه یک شروع شده است. این سریال داستان جوانی نیکو سرشت به اسم لطفعلی (کاوه خداشناس) را روایت می‌کند که روزی چشمش به ماه‌منیر، دختر حاکم شهر (محیا دهقانی) می‌افتد و عشق در دل آنها جوانه می‌زند. سیدعلی هاشمی (کارگردان) دو بازیگر نیاز داشت که مخاطب بتواند عاشقانه آنها را باور کند. دهقانی و خداشناس از موهبت جمال خدادادی برخوردار هستند و با جادوی گریم، لباس، رنگ، نور و… انطباق کامل به دو شخصیت افسانه‌‌ای پیدا کرده‌اند. داستان «مستوران» از حکایت‌ها و افسانه‌های کهن ایرانی می‌آید و دهقانی انعکاس همان دختران محجوب و زیبارویی است که وصف‌شان را در قصه‌های شفاهی و آثار مکتوب شنیده و خوانده‌ایم. توانایی بازیگری محیا دهقانی، عامل مهم دیگری است که باعث شده شخصیت ماه‌منیر به دل بنشیند. او ظرائف شخصیت، از شکوه و جلال تا عاشقی را به‌درستی ارائه کرده و گام بلند دیگری در حرفه بازیگری برداشته است.
سریال مستوران ۲ که در ادامه فصل اول مستوران ساخته شده، داستان کهن از افسانه‌های دوران صفویان و غزنویان را روایت می‌کند و در آن لطفعلی در سیزدهمین روز فروردین، ماه منیر دختر حاکم مستوران را دیدار می کند و عشقی زیبا و پر ماجرا با جنگی طولانی رخ می‌دهد و….
تهیه کننده سریال «مستوران» معتقد است مستوران۲ یک عاشقانه تمام ایرانی است که از دل افسانه‌های قدیمی اقتباس شده و برای خانواده و جوان امروزی روایت می‌شود.
عطا پناهی تهیه کننده سریال مستوران در گفت‌وگو با ماهنامه صبا در مورد چگونگی تولید سریال مستوران که این روزها فصل دوم آن در حال پخش از شبکه یک سیما است بیان کرد: ایده اصلی مستوران از طریق آقای احسان حسنی مدیر سازمان فرهنگی رسانه ای اوج مطرح شد که دغدغه پرداخت ادبیات کهن ایران را داشتند؛ پس از آن در جلساتی که داشتیم تصمیم بر ساخت سریالی با اقتباس از افسانه‌های کهن ایران گرفتیم و به طرح سریال مستوران رسیدیم و اولین فصل آن در ۲۶ قسمت ساخته شد و بعد هم به دلیل اقبال و توجه مردم پیشنهاد فصل دوم آن مطرح شد که در ۳۸ قسمت تهیه شده و این روزها روی آنتن تلویزیون است.
وی ادامه داد: اساسا ساخت سریال تاریخی آن هم با موضوع و محوریت ادبیات کهن ایران می‌تواند برای هر تهیه کننده‌ای جذاب باشد. ادبیات کهن ایران آنقدر فضای بکر دارد و گنجینه‌ای تمام نشدنی از داستان‌ها و قصه‌هاست که برای من به عنوان تهیه کننده استفاده و اقتباس از این گنجینه فرصتی مغتنم برای خلق اثری ماندگار و دوست داشتنی است.
پناهی تصریح کرد: در نتیجه چه چیزی بهتر از این که تهیه کننده ببیند مردم داستان را پسندیده و دنبال می‌کنند. قصه ایرانی امکان این اقبال و دیده شدن از سوی مخاطب را به ما می‌دهد چرا که تنوع و تکثری که در کاراکترها وجود دارد بالقوه فضایی ایجاد می‌کند که اثری خوب را خلق کنیم.
تهیه کننده سریال مستوران با اشاره به چالش‌های تولید کارهای تاریخی یادآور شد: تهیه کردن کار تاریخی در کلیت خود سخت است و زمانش هم فرقی ندارد، چه دهه ۶۰ باشد چه تاریخ اسلام یا هر دوره دیگر اما بازهم شیرینی‌های خودش را دارد چرا که از فضای قصه‌های روز و آپارتمانی که به نوعی اشباع شده است فاصله می‌گیرد و جهانی متفاوت را عرضه می‌کند؛ به دلیل همین تعدد سریال‌های روز اتفاقا کمبود این فرم در سریال‌ها دیده می‌شود البته که نیاز به گروهی دارد که همت کنند و سراغ این موضوعات بروند.
پناهی ادامه داد: مستوران از نگارش فیلمنامه تا انتخاب بازیگر و عوامل کار تاریخی (طراح لباس و صحنه و چهره پردازی) پیچیدگی‌های زیادی داشته چرا که جمع کردن این عوامل باید با وسواس دو چندان از سوی تهیه کننده دنبال می‌شده است.
این تهیه کننده خاطر نشان کرد: بعد از پخش فصل اول مستوران افکارسنجی گسترده‌ای انجام دادیم و نقاط قوت و ضعف خودمان را شناختیم و متوجه شدیم که مردم قصه ایرانی و پرداختن به افسانه‌های ایرانی را دوست دارند و از این منظر از مستوران لذت برده‌اند، همچنان که فرم قصه گویی را پسندیده‌اند. به همین دلیل در مستوران دو بحث قصه گویی را تقویت کردیم، کاراکترهایمان را افزایش دادیم، خرده داستان‌هایی را اضافه کردیم و فضای مستوران دو را لطیف‌تر و عاشقانه‌تر برای مخاطبان تعریف کردیم.
وی اظهار داشت: بر این اساس می‌توانم بگویم مستوران دو یک عاشقانه تمام ایرانی است که از دل افسانه‌های قدیمی اقتباس شده و برای خانواده و جوان امروزی روایت می‌شود.
پناهی در پاسخ به این پرسش که پیام اصلی سریال مستوران برای مخاطب چیست، گفت: مستوران به نوعی قاصد عشق و محبت است و قرار است که توجه مخاطب را به مهربانی جذب کند. همچنان که عمده قسمت‌های این سریال حول همین موضوع می‌چرخد و ما تلاش کردیم که در این راه قصه را برای مردم دوست داشتنی کنیم؛ مثلا از اشعار مختلف سعدی در دل کار بهره گرفتیم که بیننده با شعر ایرانی و سعدی همراه شود و البته که تا به این جا بازخوردهای خوبی هم در مورد همین موضوع گرفته‌ایم که برایمان بسیار خوشحال کننده است.
تهیه کننده سریال مستوران در مورد احتمال ساخت فصل سوم این سریال توضیح داد: برای تولید فصل سوم سریال مستوران طرح داستان و طرح فیلمنامه‌های بسیار جذابی داریم و آنها را آماده کرده‌ایم؛ طرحی که پر از اتفاق و پیچیدگی و جذابیت است اما چون سریال سازی صنعت پرهزینه‌ای است نیاز داریم تا سازمان اوج و صدا و سیما به تفاهمی در این زمینه برسند و شرایط را برای تولید آن فراهم کنند.
پناهی در پاسخ به این سوال که کدام شخصیت‌ها در مستوران با اقبال مردم مواجه شده‌اند، بیان کرد: در مستوران دو و در همین ۱۰ قسمتی که از تلویزیون پخش شده است مردم با کاراکترهای اصلی ما بسیار ارتباط برقرار کرده‌اند و در کنار آن در مورد کاراکترهایی چون دوال پا حرف می‌زنند که جالب است.
وی ادامه داد: ضمن این که دو کاراکتر صائب (شاهر رستمی) و نگین (شکوفه هاشمیان) که در این فصل داریم و زن و شوهری با قصه خود در دل قصه اصلی هستند برای مردم جذاب بوده‌اند؛ همچنین کارکتر غزال که رئیس قبیله وحشی‌هاست هم مورد توجه واقع شده است.
مخاطب تشنه تماشای قصه ایرانی است
عطا پناهی، تهیه کننده سریال «مستوران»
برای من و تیم استودیو بادبان همیشه پرداختن به قصه‌های کهن در ادبیات ایرانی دغدغه بوده است. از این رو همواره به دنبال ایده و طرح‌‌های تازه بودیم تا بتوانیم در این حوزه ورود موفقی داشته باشیم. چند سال پیش نیز احسان محمدحسنی، مدیرعامل سازمان هنری رسانه‌ای اوج به ما پیشنهاد ساخت سریالی را داد که بر اساس قصه‌ها و افسانه‌های کهن ایرانی باشد. از این بابت بسیار خرسند شدیم که می‌توانیم بیشتر به دغدغه‌ای که داریم پر و بال دهیم. لذا سرعت عملکردمان را برای یافتن طرح و ایده‌های جدید بالا بردیم. به دنبال استخراج یکسری قصه‌های قدیمی از دل ادبیات کهن ایرانی بودیم که برای خانواده‌ها و جوان‌های امروز هم جذاب و هم قابل فهم باشد. در نهایت تصمیم بر آن شد تا از روش‌های نوین فیلمنامه‌نویسی بهره ببریم و به سراغ فیلمنامه‌نویس‌های جوان و با انگیزه رفتیم. بعد از آن نوشتن شروع شد. ازدکتر محمد حنیف که طراح قصه‌های مستوران در فصل یک است کمک گرفتیم و اینطور شد که فصل نخست ساخته و به روی آنتن رفت.
آن زمان که «مستوران ۱» پخش شد دلم روشن بود مردم آن را دوست داشته باشند. شاید به این دلیل که سال‌ها بود قصه‌هایی که با محتوای ادبیات ایرانی باشد ساخته نشده بود و بسیاری از سریال‌ها اصطلاحا آپارتمانی بودند. برای همین می‌دانستم بیننده تشنه دیدن سریالی شبیه به «مستوران» است. همین موضوع خودش کار ما را برای فصل دو سخت کرد. چون بعد از «مستوران ۱» مسئولان تصمیم گرفتند تا سریال‌هایی به سبک تاریخی و با این حال و هوا تولید کنند. قطعا در این میان توقع بیننده بالاتر می‌رود. با این وجود در «مستوران ۲» ، خودمان را رقیب خودمان می‌دانیم. باید از «مستوران ۱» بهتر باشیم و همه سعی‌مان این بوده فصل دو را پرقدرت‌تر از فصل یک به آنتن برسانیم.
پس از پخش فصل اول، بر اساس بازدیدها و نظرسنجی‌ها متوجه شدیم که فصل اول با استقبال خوبی مواجه شده و آن را دوست داشتند. برای همین پس از پخش فصل اول افکارسنجی انجام گرفت تا از طریق آن به نقاط قوت و ضعف و همچنین ایرادات آن دست پیدا کنیم. چون می‌خواستیم برای ساخت فصل دوم به نتایج به دست آمده در افکارسنجی متکی باشیم. با توجه به نتیجه افکارسنجی، محمد حنیف نگارش فصل دوم را بر عهده گرفت و فضای داستانی فصل دوم به سمت عاشقانه ایرانی سوق پیدا کرد.
خوشبختانه به دلیل آنکه در مقایسه با فصل اول در فصل دوم سریال «مستوران» تجربه بیشتری داشتیم؛ حضور سید علی هاشمی به عنوان کارگردان نیز باعث شد تا با کم‌ترین چالش و تنش مواجه باشیم و ساخت سریال پیش برود؛ اما به طور کلی ساخت سریال تاریخی پرماجراست و کاملا با سریال‌هایی که در تاریخ معاصر اتفاق می‌افتد کاملا متفاوت است. از جغرافیا، لوکیشن، دکور، صحنه، لباس و گریم گرفته تا انتخاب هنرورها، تمرین بازیگرها و… همه سخت‌تر و پیچیده‌تر از سریال‌هایی است که قصه آنها در زمان حال اتفاق افتاده است. شاید به همین علت است که کم‌تر سرمایه‌گذار و تهیه کننده‌ای سراغ ساخت سریال‌های تاریخی می‌رود. چون به هر حال زحمت بیشتری دارد و حوصله بیشتری را می‌طلبد؛ اما ما این دردسر را دوست داشتیم و امیدوارم موفق پیش رفته باشیم. زمان ساخت سریال «مستوران» به ویژه در فصل دوم از روز اول قرارمان با سرگروه‌ها و طراح‌ها این بوده که سریال خوش و آب رنگی آماده پخش داشته باشیم. برای همین در انتخاب رنگ پارچه‌ها، در طراحی صحنه و دکور توجه به رنگ‌های زنده در اولویت قرار گرفت. در پس تولید نیز زمان اصلاح رنگ و نور کارهایی انجام شد که چشم بیننده را نوازش بدهد و بیننده آن را دوست داشته باشد. این اتفاق نیز الهام گرفته از نگارگری‌ها، نقاشی‌ها و اسناد موجود از گذشته ایران است و سعی شد با ژاله زکیزاده، طراح لباس، فرامرز بادرام‌پور، طراح صحنه، امید گلزاده، طراح گریم و مسلم تهرانی، مدیر فیلمبرداری بتوانیم از نظر رنگ آمیزی، زیباشناسی و ترکیب بندی؛ کار قابل قبولی ارائه دهیم تا بیننده از تماشای قاب‌‌هایی که می‌بیند لذت ببرد.
هنوز دیدگاهی منتشر نشده است