ماهنامه صبا
ساختن انیمیشنی با کیفیت در ایران مدتی است که تبدیل به یک دغدغه شده است. «شمشیر و اندوه» یکی از تلاش‌های قابل توجه در راستای این دغدغه است.
ساختن انیمیشنی با کیفیت در ایران مدتی است که تبدیل به یک دغدغه شده است. «شمیمر و اندوه» یکی از تلاش‌های قابل توجه در راستای این دغدغه است. ساخت انیمیشنی با متر و معیارهای جهانی در کنار استفاده از فرهنگ و تاریخ ایران یکی از جریان‌های برجسته در سینمای ایران بوده است. در سال‌های اخیر نمونه‌های مختلفی ساخته شده است. هر کدام از این نمونه‌ها در تکمیل نمونه قبلی ساخته شده است. در تکمیلِ سویه‌های تکنیکال، ویژوال و تصویری. شایان ذکر است که این آثار ملهم از جریان انیمیشن‌سازی در هالیوود بوده‌اند. به همین ترتیب می‌توانیم ردپای اثری همچون «بیوولف» را در «شمشیر و اندوه» ببینیم.
«بیوولف» افسانه‌ای اسکاتلندی از یک قهرمان است. قهرمانی که طمع قدرت او را بلعیده و نفرین می‌کند. در این انیمیشن موقعیت‌ها با جزئیات بسیار زیادی ترسیم شده‌اند. «شمشیر و اندوه» نیز با بهره‌گیری از یک روایت ایرانی و تاریخی سعی دارد فضایی شبه‌واقعی با جزئیات فراوان خلق کند. حرکات، میمیک‌ها و فضای روایت نمایانگر این تلاش است. در برخی از اکت‌ها خصوصا لیپ‌سینگ و ادای کلمات توسط شخصیت‌ها متاسفانه کیفیت مناسبی دیده نمی‌شود.
اما همین که یک انیمیشن با بهره‌مندی از تاریخ این سرزمین آمده و به اتمسفری شبه‌واقعی نزدیک شده را باید به فال نیک گرفته و منتظر بمانیم تا در اثری دیگر مکمل آن را ببینیم. شاید تیم سازنده «شمشیر و اندوه» بتواند با برطرف کردن ضعف‌هایش به اثری قابل توجه برسد. اثری که برای انیمیشن‌های هالیوود یک رقیب محسوب می‌شود.
*محراب توکلی
هنوز دیدگاهی منتشر نشده است