می‌توان به تحولات سینما و جشنواره کودک امیدوار بود  

اجرای سربلند جشنواره به عوامل اجرایی توانمند و متخصص نیاز داشت که این گونه نبود. 

---

 

جشنواره بین‌المللی کودک و نوجوان ایران، قدیمی‌ترین جشنواره سینمایی کشور است و از معتبرترین جشنواره‌های  سینمایی جهان محسوب می‌شود.

این جشنواره روزگاری جایگاهی شاخص در سینمای جهان، ایران، جامعه، خانواده‎ها و کودکان و نوجوانان داشت و جریان تولید و پخش آن درکنار روند و رونق تولیدات سینمایی، قدرتمند و با استقبال عمومی روبرو بود و به هنگام اکران فیلم‌های کودکان و نوجوانان در سینماهای ویژه این نوع آثار، علاقه‌مندان نوجوان و کودک، همراه خانواده‌های خود با اشتیاق، برای تماشای فیلم‌ها صف می‌بستند. سازندگان فیلم‌های کودک و نوجوان با علاقه  و حمایت مسئولان و مدیران سینما و رضایت مخاطب به تولید آثار مورد نیاز و توجه و سلیقه قشرهای یاد شده که آینده‌سازان ایران فردا هستند، می‌پرداختند و بخشی قابل‌توجه از افتخارآفرینان و جایزه‌آوران فیلم‌های ایرانی در دنیا، فیلم‌های کودکان و نوجوانان بودند و …

اما سینمای کودک به تبع کلیت سینمای ایران و فرهنگ و هنرکشور، متاثر از کج‌روی‌ها، منافع‌گرایی‌ها و بازی‌های سیاسی دولت‌های مختلف در سال‌های گوناگون و سطحی و بازاری‌سازی، به مرور از ریل سینمای کشور خارج و به حاشیه رانده شد و تا چند سال بعد نتوانست، قد بلندکرده و قدرتمند به حیات خود ادامه دهد و در هر دوره برگزاری جشنواره فیلم کودک و نوجوان، آب رفت وکوتاه شد؛ سینماگران به ناچار به دنبال تولید فیلم در گونه‌های دیگر رفتند و فیلم‌های کودکان و نوجوانان در تولید و اکران، به کنج غربت و مظلومیت و انزوا خزیدند. گر چه گاه فیلم‌سازانی با حمایت و یا بدون حمایت در بخش‌های خصوصی و دولتی، فیلم‌هایی برای کودکان و یا درباره کودکان می‌ساختند، لیکن این حرکت، مستمر نبود و نتوانست به احیای سینمای کودک یاری رساند. با این اوصاف و سپرده شدن اداره و امور سینمای کشور و بنیادسینمایی فارابی به عنوان بازوی توانا و اجرایی سازمان سینمایی و متولی سنتی برگزاری جشنواره کودک ونوجوان به گروهی جدید در دولت سیزدهم که توجه به علم، ایمان، تخصص و عدالت، از مهم‌ترین اهداف و برنامه‌های آن عنوان شده است، این انتظار وجود داشت که گردانندگان و مدیران جدید سینما، به مدد متخصصان و سینماگران ویژه و کاردان تولید آثار کودکان و بررسی و تحلیل و آسیب‌شناسی علمی سینمای کودک در جلسات کارشناسی با حضورخبره‌ها، کارشناسان، صاحب‌نظران و منقدان متعهد و رسانه‌ای‌های فعال، خود را به دانش و تجربه بیشتر مجهز کرده و با اهداف والا و به کارگیری هنرمندان و مدیران توانا و کاربلد و متخصصان برگزاری جشنواره به کمک سینما و جشنواره کودک بیایند و به احیا و تحول آن قیام کنند، ولی برگزاری کم رونق جشنواره سی وپنج، امیدها را چندان بارور نکرد و اشکال‌های فراوان اجرایی، کیفیت ضعیف برخی فیلم‌ها از نظر ساختار هنری و سینمایی و مضمون و محتوای شایسته و انتخاب‌های  غیرحرفه‌ای و کارشناسی نشده هیات‌های انتخاب و داوری و گزینش نامناسب مجریان و مدیران بخش‌های مختلف جشنواره و در راس آن‌ها نبود یک تیم  قوی روابط عمومی و رسانه ای، بی‌توجهی به نقش هم‌سویی و تعامل لازم با رسانه‌ها و رسانه ملی، مانع حرکت متعالی جشنواره  سی وپنج شد.

با آن‌که تمام عوامل برگزاری جشنواره در حد توانایی‌های خود  برای برگزاری خوب، جذاب و تاثیرگذار این جشنواره زحمت خود را کشیدند، اما چون این تلاش‎ها و زحمت‌ها با دانش و تجربه و تخصص برگزاری قدر جشنواره که یک امر کاملا تخصصی است، همراه نبود، به توقع‌ها و انتظارها پاسخ مثبت نداد. در واقع اجرای سربلند جشنواره به عوامل اجرایی توانمند و متخصص نیاز داشت که این گونه نبود.  البته هم‌زمانی چند رخداد فرهنگی با جشنواره  کودک در اصفهان، قیمت بالای بلیت‌ها و … هم از مواردی بود که سبب دیده نشدن مناسب جشنواره شدند. با این همه و به رغم کاستی‌ها و کمی تجربه برگزارکنندگان جشنواره، یک نکته مهم با برگزاری سی و پنجمین جشنواره فیلم‌های کودکان و نوجوانان، خود را به سینما، هنرمندان، جامعه و کودکان و نوجوانان شناساند و این‌که، جشنواره و سینمای کودک، زنده است و مشکلات و موانع، نتوانسته‌اند آن را از پای درآورند و می‌شود و می‌توان با آسیب شناسی این سینما و جشنواره آن و یافتن راهکارهای راهبردی و دعوت ازحرفه‌ای‌های سینما، یاری جستن از تجارب برگزارکنندگان جشنواره‌های سینمایی، منقدان و نظریه پردازان و قوی کردن پیوند سینمای کودک با مخاطبان اصلی خود و رسانه‌ها، هموار کردن راه تولید فیلم‌های کودکانه و تجهیز  بیشتر دانشی و تخصصی و تجربی مسئولان جشنواره، به فردای  سینما و شکوفا شدن جشنواره کودک امیدوار بود.

جبـارآذین   || مدرس و منقد سینما و تلویزیون