«هماهنگ» دو فاز کاملا متفاوت دارد. ما در فاز اول عدالتمحوری و مرکزگریزی را مبنا قرار دادیم.وقتی ما در کل کشور میچرخیم، شرایط برنامهسازی از شرایط کلاسیک آن که شاید مخاطب همیشه انتظارش را داشته و ذائقهاش به آن سمت رفته، یک تغییراتی کند.
محمدصادق حسینی تهیهکننده برنامه تلویزیونی «هماهنگ» در ابتدا با اشاره به دو بخش مجزای برنامه هماهنگ میگوید: برنامه «هماهنگ» دو فاز کاملا متفاوت دارد. ما در فاز اول عدالتمحوری و مرکزگریزی را مبنا قرار دادیم، چرا که در میان گروهها، بچههایی بودند که شرایطشان به گونهای بود که حتی امکان آمدن به تهران را هم نداشتند. ما میتوانستیم به این مسائل توجه نکنیم و در تهران بمانیم و فقط اعلام کنیم که هر کسی که فکر میکند استعداد دارد، بیاید یا آن بخش را اصلا نمایش ندهیم. الان که مرحله استودیو درحال ضبط شدن است، خیلی از گروههای شرکتکننده، اولین بار است به تهران میآیند و به نظرم این اتفاق مبارک و ویژهای است.
حسینی در ادامه توضیح میدهد: طبیعتا وقتی ما در کل کشور میچرخیم، شرایط برنامهسازی از شرایط کلاسیک آن که شاید مخاطب همیشه انتظارش را داشته و ذائقهاش به آن سمت رفته، یک تغییراتی کند. با این وجود ما این شیوه را انتخاب کردیم و رفتیم، در شهرهای مختلف چرخیدیم. در ابتدا ۶۰۰ گروه سرود حضور داشتند که از بین این تعداد ۱۰۰ گروه انتخاب شدند و در نهایت از بین این ۱۰۰ گروه سرود، ۳۶ گروه وارد مرحله استودیویی شدند. خود این عمل و نمایش و به تصویر کشیدنش یک جسارت و شجاعتی میخواست که خوشبختانه تیم حمایتکننده این فرصت را فراهم کردند تا ما این ساختارشکنی را انجام دهیم. حتی این مسئله که ما آن بخش را با مخاطبانمان به اشتراک بگذاریم یا اینکه نه، اینکار را انجام ندهیم هم یک شجاعتی را میطلبید. ولی من معتقد بودم که وقتی مخاطب این اتفاقات را ببیند، حسش نسبت به برنامه و کاری که شده درستتر و بهتر میشود. خوشبختانه در شروع بخش کارناوال واقعا بازخوردهای خیلی فوقالعادهای داشتیم و در شروع مواجهه مخاطب با چنین اتفاقی خیلی شیرین بود.
او همچنین میگوید: این اولین باری بود که چنین اتفاقی در حوزه برنامهسازی، رقم خورد. هیچ نمونه قبلی وجود نداشت و کسی نبود که بتواند به ما مشورت بدهد تا ما بتوانیم تجربهای را به کار اضافه کنیم ولذا خودمان برای اولین بار تجربه کردیم و تجربه ارزندهای هم بدست آمد.
حسینی با اشاره به بازخورد مخاطبان در این مدت نیز میگوید: هرچقدر که گذشت، مخاطب «هماهنگ» را دوست داشت، به آن احساس تعلق پیدا کرده و احساس میکرد که برنامه مال خودش است و مردمی است. واقعا خودم متحیرم از نظراتی که داده میشود. تقریبا میتوانم بگویم که نظرات منفی به بجز بعضی از بخشهای برنامه که خب خیلی هم سلیقهای در موردش حرف زده میشود، در کلیت نظر منفی جدیای ندیدم که البته این تمجیدها به من ربطی ندارد و زحمت یک گروه خیلی بزرگ است. من فکر میکنم اگر یک مقداری هم بگذرد و مردم بیشتر با این بخش برنامه مواجه شوند، حتما اتفاق بهتری میافتد و امیدوارم که «هماهنگ»، برنامهای شود که همه مردم دوستش داشته باشند.
او در خصوص کار در حوزه نوجوان بیان کرد: یکی از مزیتهای برنامه، مختص نوجوان بودنش است. برنامه تلویزیونی در حوزه کودک و بزرگسال زیاد داریم ولی برنامهای که صرفا برای نوجوان باشد، کمتر دیده شده است. حتی در حوزه فیلم داستانی هم برای گروه سنی نوجوان کمتر کار میشود. شاید یکی از دلایلش این است که واقعا برای این گروه کار ساختن سخت است. چون معمولا افرادی از نسلهای دیگری قرار است برای نوجوان برنامه بسازند و اختلاف سلائق و اختلاف نسلها به قدری زیاد شده که درک درستی از فضای ذهنی نوجوان وجود ندارد. به همین دلیل برای کارهای رسانهای کمتر سمت سراغ موضوعات مربوط به نوجوان میروند.
حسینی ادامه داد: برنامه «هماهنگ» برای نوجوانهاست. خود نوجوانها هم دارند آن را میسازند. یعنی عملا عوامل طراحی میکنند ولی اتفاقی که مخاطب با آن همراه میشود، اتفاقی است که یک گروه نوجوان آن را رقم میزنند. البته مخاطب اصلی ما نوجوانها هستند ولی طبیعتا وقتی ما سراغ کودک یا نوجوان میرویم، خانواده را کنارش داریم و سعی کردیم به گونهای نگاه کنیم که اینطور نباشد که اگر یک پدر یا مادری خواست با نوجوانش همراه شود، احساس کند که آن برنامه هیچ ربطی به او ندارد.
تهیهکننده «هماهنگ» در خصوص «سرود» گفت: اساسا سرود از ابتدا مردمیترین قالب هنری بوده است که دست به دست در این سالها چرخیده و دارد و کار میکند. ولی در یک دورهای به صورت سفارشیسازی شده بود و عملا فقط سازمانها و ارگانها متناسب با مناسبتها سفارش اجرای سرود میدادند و این باعث شده بود که این هنر منزوی شود. طوریکه خیلی وقتها خود اعضای گروههای سروده هم نمیدانستند چه چیزی دارند میخوانند یعنی یک کاری به آنها سفارش داده میشد که در فلان مناسبت بخوانند، آنها هم همان را تمرین و بعد اجرا میکردند.
وی در ادامه گفت: ما اساسا یکی از دغدغههایمان همین بود که به نوجوانها که عمدتا پرچمدار جریان سرود هستند، این را به آنها یادآوری کنیم که این قالب با ظرفیت خیلی زیادی در اختیار شماست و بیایید حرفهایتان را بزنید و حتی میتوانید خیلی جدی وارد فضای حرفهای موسیقی و سرود شوید.
او همچنین در مورد اهمیت «سرود» در دورههای گذشته گفت: کسانی که دوران انقلاب و ابتدای بعد از انقلاب را درک کردهاند حتما حضور ذهن دارند که سرود چقدر در آن مقطع کار میکرد. خیلی هم گروه سنی نداشت، اتفاقا بزرگسالان هم سرود میخواندند. مهمترین دلیلش هم این بود که حرف خود مردم زده میشد. یعنی یک عدهای جمع میشدند، آنها یک ایدئولوژیای داشتند، حرفی داشتند که میخواستند آن را با بقیه مردم به اشتراک بگذارند. از این قالب هنری استفاده میکردند و این باعث میشد که مخاطب هم همراهشان میشد. حداقل یک بخشی از جامعه همسلیقه و همراه آنها میشدند و الان ما میبینیم که حتی موسیقی و ملودی آن سرودها هنوز برای ما خاطرهساز است و اگر کسی موسیقی یکی از آن سرودها را بنوازد، حتما ما در ذهنمان با آن همراه میشویم. اما در مقاطع بعدی سرودها دیگر سفارشی شد. طبیعتا باید یک جایی این قصه شکسته میشد.
حسینی در مورد انتخاب «سرود» برای ساختن این برنامه گفت: یکی از بزرگترین دغدغههای ما این بود که این قالب هنری را دوباره به خود مردم برگردانیم و بگوییم بیایید از این فضا استفاده کنید. حتی در حوزه مطالبهگری قانونی و درست و آن چیزی که ایدهآل همهمان است هم، میشود از این قالب استفاده کرد. یعنی ما از این قالب استفاده کنیم و حرفمان را بزنیم شاید به شدت هم تاثیرگذار باشد. در واقع مهمترین دلیلی که موجب شد ما به سراغ سرود برویم این بود که احساس کردیم این قالب، قالبی است که میتواند به شدت تاثیرگذار باشد و قبلا هم امتحانش را پس داده، اما متاسفانه در این مقطع استحاله شده و آن کارکرد قبل را ندارد باید، دوباره برش گرداند.
او با اشاره به نکته منفی برنامههای استعدادیابی میگوید: یکی از ایرادهایی که به برنامههای استعدادیابی میگیرند، این است که یک فرد بااستعداد را شاید از یک شهر کوچک وارد برنامه میکنند، به طور مثال یک فرد مستعدی را که در جایی از کشور مشغول کشاورزی است، میآورند و مطرحش میکنند و بعد آن فرد دیگر نمیتواند به آن فضای قبلی خودش برگردد، از طرفی بستر آنچنانیای هم برای ادامه کارش مثلا اگر به فضای خوانندگی وارد شده، ایجاد نمیشود.
وی ادامه میدهد: ما در این برنامه به این موضوع فکر کردیم. وقتی ما سمت موسیقی کرال و کلا کار جمعی و تیمی میرویم، از دیده شدن یک شخص جلوگیری میکنیم. یعنی یک گروه وجود دارد که این گروه امکان دارد مثل همه گروه سرودها در طی سالها بارها پوست بیاندازد، آدمها بیایند و بروند ولی گروه همچنان کار کند. مثلا گروه سرودی وجود دارد که ده پانزده سال درحال فعالیت است، درحال حاضر یک نفر از افراد اولیه تیم در آن حضور ندارد، اما خود گروه سرود همچنان هست. در واقع ما آن هویت اصلی را، به گروه میدهیم و اگر چیزی دیده میشود، همان گروه است.
این تهیه کننده در خصوص فراهمسازی زمینه برای شرکتکنندگان «هماهنگ» نیز میگوید: درحال حاضر بستر برای کار گروههای سرود مهیا است. خیلی از همایشها و بزرگداشتها و… گروههای سرود را دعوت میکنند و این تیمها میتوانند مشغول باشند و حتی کار حرفهای کنند و کسب درآمد داشته باشند. خیلیوقتها مثلا در بندرعباس همایشی برگزار میشود و آنها یک گروه سرود از تهران دعوت میکنند درحالیکه ما ۱۴۰۰ کیلومتر مسیر را چرخیدیم و از بین ۶۰۰ گروه به ۳۶ گروه رسیدیم که ۳گروه از این ۳۶ گروه، از میناب هستند. شهری کوچک در همان خطه. خب وقتی در مرکز آن استان بدانند که یک گروه سرود حرفهای و خوب در همان خطه وجود دارد، دیگر از تهران دعوت نخواهند کرد.
این اولین باری بود که چنین اتفاقی در حوزه برنامهسازی، رقم خورد. هیچ نمونه قبلی وجود نداشت و کسی نبود که بتواند به ما مشورت بدهد تا ما بتوانیم تجربهای را به کار اضافه کنیم ولذا خودمان برای اولین بار تجربه کردیم و تجربه ارزندهای هم بدست آمد
مهدی مفیدی: «هماهنگ»؛ طرز تفکرم را در مورد سرود، عوض کرد
مهدی مفیدی مجری برنامه «هماهنگ» در ابتدا از تجربه اجرا در این برنامه و چالشهایی که با آن مواجه بوده، میگوید: من قبل از برنامه «هماهنگ»، در شبکههای مختلف اجرا داشتهام، ولی تجربه برنامهای که مرتبط با نوجوانان باشد، نداشتم و این برای من یک چالش محسوب میشد. چرا که حضور در برنامهای با سبک نوجوان، نیاز به یک روحیه متفاوت داشت که در نهایت با وجود تیم حرفهای که در این برنامه حضور داشتند، مشکلاتم برطرف شد و آن چیزی هم که در حال حاضر روی آنتن پخش میشود اتفاق خوشایند و خوبی است.
او در ادامه به بازخورد مخاطبان «هماهنگ» از شروع اجرای برنامه تا به الان، اشاره میکند: من به شخصه با توجه به اینکه موضوع اصلی برنامه فقط سرود است، فکر نمیکردم که تا این دیده شود. ولی به واسطه دکور خیلی خوب، تدوین خیلی درست و حضور داورانی که برای مردم جذابیت دارند، تا به الان «هماهنگ» دیده شده است.
مفیدی که معتقد است قبل از برنامه «هماهنگ»، ذهنیت متفاوتی در مورد «سرود» داشته، میگوید: قبل از «هماهنگ» تمام تصورم در مورد سرود این بود که چندنفر با همان شکل و شمایلی که در دوران مدرسه داشتیم، کنار هم میایستند و یک شعری خوانده میشود. ولی در برنامه «هماهنگ» متوجه شدم که نه اینطور نیست. سرود میتواند دقیقا مظهر جلوه و بروز یکسری از حرفها و اعتقاداتی باشد که ما شاید به روشهای دیگر نتوانیم به این زیبایی انتقالش دهیم. برنامه «هماهنگ» طرز تفکر خود من را در مورد سرود خیلی عوض کرد.
او در ادامه با اشاره به تفاوت «هماهنگ» با سایر برنامههای استعدادیابی بیان میکند: به نظرم دلیل دیده شدن «هماهنگ » متفاوت بودنش است. تفاوت اصلی این برنامه با سایر برنامههای استعدادیابی، در نوع رای دادن آن است. تمام شرکتکنندهها سن پایینی دارند و نوجوان هستند و اگر داورها بخواهند رای قرمز بدهند به معنای حذف یا به معنای این که ما کار شما را قبول نداریم؛ روحیه بچهها از بین میرود. به همین دلیل تیم تصمیم گرفت که امتیاز منفی نداشته باشیم. در واقع همه امتیازها مثبت است ولی این مثبتها درجهبندی دارد. به معنی اینکه همه شما را دوست داریم حالا این دوست داشتن یک اندازهای دارد. یک گروه را بیشتر یک گروه را کمتر، ولی همه را دوست خواهیم داشت. درست است که ما چراغ سبز و قرمز داریم، ولی چراغ قرمز به معنای رد کردن کار هیچ گروهی نیست. فقط به معنای این است که ما کار شما را کمتر دوست داشتیم.
مهدی مفیدی در پایان صحبتهایش، میگوید: به نظر خودم برنامه «هماهنگ» مسیرش را تا به الان خوب طی کرده، نیاز به تعامل بیشتری با مخاطبش دارد که انشاالله در بخشهای بعدی و نزدیک شدن به فینال آن اتفاق هم خواهد افتاد و ما با مخاطب تعامل بیشتری برای رایگیری خواهیم داشت. امیدوارم که مردم هم برنامه را دوست داشته باشند.
من به شخصه با توجه به اینکه موضوع اصلی برنامه فقط سرود است، فکر نمیکردم که تا این دیده شود. ولی به واسطه دکور خیلی خوب، تدوین خیلی درست و حضور داورانی که برای مردم جذابیت دارند، تا به الان «هماهنگ» دیده شده است
هنوز دیدگاهی منتشر نشده است