ماهنامه صبا
ابراهیم فروزش فیلمنامه‌نویس و کارگردان سینما و تلویزیون در یادداشتی درباره آثار کارگردانان و نویسندگان گفت.
ابراهیم فروزش فیلمنامه‌نویس و کارگردان سینما و تلویزیون درباره آثار کارگردانان و نویسندگان یادداشتی را منتشر کرده است که در ادامه می خوانید.
ما از لحاظ محتوایی نمونه‌های باکیفیت فراوانی از نویسندگان متاخر و متقدم داریم. همچنین آثار جدیدی نوشته شده که کاملا برای سینما قابل اقتباس‌اند و فقط کافی است تا سینماگران به این کتاب‌ها مراجعه کنند و ببینند که چقدر این آثار می‌توانند برای اقتباس مناسب باشند. من در فیلمسازی همیشه سعی داشتم از قصه‌های ایرای اقتباس کنم ولی با نگاهی به تولیدات سینمای ایران به راحتی می‌توان به این نتیجه رسید که نویسنده‌ها و کارگردان‌های ما بیش از هر چیز علاقه دارند فیلمنامه‌های ارژینال کار کنند و هیچ علاقه‌ای به نگارش فیلمنامه اقتباس شده از نویسندگان ندارند. این در حالی است که اگر نویسندگان ما مطالعه کافی داشته باشند متوجه می‌شوند که ما قصه‌های بسیاری داریم که می‌تواند توسط فیلمنامه‌نویس‌ها اقتباس شود. به نظر من یکی از اصلی‌ترین دلایل که نویسنده‌های ما به سراغ اقتباس نمی‌روند عدم مطالعه کافی است. این مسئله را می‌توان در تیراژ کتاب‌ها و میزان خرید متوجه شد که عدم استقبال خواننده‌ها نشان می‌دهد قصه‌ها و رمان‌های ایرانی فروش چندانی ندارند.
در مورد کم بها دادن به سینمای اقتباسی هم باید به این نکته توجه داشته باشیم که مسئله عرضه و تقاضا است و جنبه تجاری دارد. تهیه‌کننده نقش اساسی در این قضیه دارد. شرایط به گونه‌ای است که اگر یک فیلم سه برابر هزینه‌ای که صرف ساخت آن شده، به فروش برود، تهیه‌کننده تازه به پول اولیه‌اش رسیده است. طبیعتا تهیه‌کننده‌ها می‌خواهند پولشان برگردد و متضرر نشوند و نهایتا به سمت و سوی سینمای تجاری و فیلم‌های عامه‌پسند می‌روند تا فقط مخاطب را سرگرم کنند. بنابراین ترس از اینکه سرمایه برنگردد، یکی از دلایلی است که باعث می‌شود تهیه‌کنندگان رویکرد مناسبی به آثار سنگین و اقتباس سینمایی نداشته باشند..
هر چقدر که جریان‌های سینمایی‌مان به ادبیات نزدیک شود اتفاق مثبتی است و به نظر من لازم است نوعی آشتی بین فیلمنامه‌نویس‌ها و کارگردان‌ها با نویسنده‌ها صورت بگیرد که این اتفاق به عقیده من کم‌کم در حال رخ دادن است و باید این اتفاق را به فال نیک بگیریم. با همه این احوال معتقدم که سینمای کودک و نوجوان، بیشتر از همه حوزه‌ها در زمینه اقتباس مورد کم‌لطفی قرار گرفته است. ما آثار بسیاری در این زمینه داریم که می‌تواند سینمای کودک را سرپا کند. البته باید تاکید کنم که اقتباس تنها موضوعی نیست که به آن بها داده نمی‌شود. سال‌ها و سال‌ها است که آن‌طور که باید و شاید به سینمای کودک و نوجوان اهمیت داده نمی‌شود. برای این حوزه چه از نظر بخش خصوصی و چه از نظر بخش دولتی، آن سرمایه‌گذاری‌ای که لازم است، نمی‌شود. من بارها این را گفته‌ام که حتی در پایتخت کشور هم یک سینما برای اینکه فیلم‌های کودک و نوجوان را نشان بدهد، وجود ندارد.
و در پایان اینکه کتاب‌های بسیاری از نویسندگان نورس و جوان ما منتشر شده که از لحاظ کیفی به خاطر تصویری بودن آن بسیار اهمیت دارند، کتاب‌هایی که شامل داستان‌های بسیار خوب برای بزرگسالان و کودکان است که می‌تواند برای اقتباس در سینما مورد استفاده قرار گیرد و امیدوارم روزی شاهد این اتفاق باشیم.
هنوز دیدگاهی منتشر نشده است