ماهنامه صبا
به نظر می‌رسد سریال «حیثیت گمشده» با روند مثبتی که تا امروز داشته است بتواند مخاطب خود را داشته باشد البته اگر فیلمنامه همچنان پایبند به فرم و محتوای درست خود باشد.
سریال «حیثیت گمشده» به کارگردانی سجاد پهلوان‌زاده و تهیه‌کنندگی محمدرضا منصوری مدتی است از شبکه خانگی پخش می‌شود. «حیثیت گمشده» اثری است که از ابتدا مخاطب را با موضوعی پیچیده درگیر می‌کند و ابدا اتلاف وقت حتی در ابتدای داستان به چشم نمی‌خورد. شروع داستان با ناراحتی شخصیت امیر (مهدی حسینی نیا) از موضوعی مبهم جلو می رود و در ادامه تصادف هاجر (بهاره افشاری) و ماجراهای گیج کننده آن. فیلمنامه تا به اینجای کار به درستی پردازش شده و نقطه‌عطف داستان زمان مناسبی شکل می‌گیرد بی هیچ حرف اضافه!
داستان فضای اجتماعی دارد که تم قضاوت، غرور و پنهان کاری به خوبی در شخصیت‌ها جای گرفته است. ترس از هرپیشامدی صداقت را از شخصیت‌های داستان گرفته است. غیرت و سنت‌های گذشته نیز از جمله موضوعاتی است که «حیثیت گمشده» در خود جای داده است.
موضوع اصلی داستان که با پیشبرد سریال مشخص می‌شود اما شخصیت‌پردازی‌های صورت گرفته هویدای ویژگی هر کدام از آنهاست خصوصا آنکه در شروع هر قسمت فلاش بکی به گذشته آنها زده می‌شود.
شخصیت امیر که حسینی‌نیا به خوبی از عهده ایفای این نقش برآمده، پیچیده و تودر تو نیست ساده است. او از قشرپایین جامعه است که سنتی بار آمده و امروزی بودن برایش مضحک و بی معنی است. غیرت در خصوص همسر برای او بالاترین جایگاه را دارد و عدم تطابق موضوعات برایش مهلکه‌ای بزرگ را رقم زده است و این ماجرا تا انتها برای این شخصیت و مخاطبی که با آن همراه است ادامه‌دار خواهد بود.
«حیثیت گمشده» به‌خوبی فضای کوچه و خیابان‌های پایین شهر را نشان داده به گونه‌ای که مخاطب با آن همراه می‌شود. قالبی اگزجره و خارج از فرم در اثر حداقل تا اینجای کار وجود ندارد که از نقاط مثبت آن به شمار می‌آید.
به نظر می‌رسد سریال با روند مثبتی که تا امروز داشته است بتواند مخاطب خود را داشته باشد البته اگر فیلمنامه همچنان پایبند به فرم و محتوای درست خود باشد و در ادامه کارگردان نخواهد شگفتی بیافریند.
منبع: صبا
هنوز دیدگاهی منتشر نشده است