این روزها چهار مسابقه استعدادیابی در تلویزیون و یک مسابقه در شبکه خانگی با موضوعات مختلف پخش میشود که در ادامه نگاهی داریم به کیفیت هر کدام از این مسابقات.
«هماهنگ»، «بگو بخند»، «قهرمان» و «ستاره ساز» تازهترین مسابقات استعدادیابی هستند که این روزها از شبکههای تلویزیونی پخش میشوند. علاوه بر این «آوای جادویی» هم در حال توزیع در شبکه خانگی است.
در دهه نود ساخت مسابقات استعدادیابی در تلویزیون و شبکه خانگی به یکباره مورد توجه قرار گرفت. مواردی مثل «شب کوک»، «خنداننده شو»، «بندبازی»، «آقای گزارشگر»، «جادوی صدا»، «عصر جدید» و… با الگوبرداری از نمونههای خارجی ساخته شدند که برخی توانستند مخاطب زیادی بدست آوردند و برخی موفق نبودند. در نقطه آغاز، عمده انتقادها به تقلید برنامهها از نمونههای خارجی برمی گشت اما تلاشها برای «ایرانیزه شدن» در پارهای موارد به بار نشست و مشخص شد صرف کپی ایراد نیست؛ به شرط آن که مسابقه شکل و شمایل وطنی پیدا کند.
این روزها چهار مسابقه استعدادیابی در تلویزیون و یک مسابقه در شبکه خانگی با موضوعات مختلف پخش میشود که در ادامه نگاهی داریم به کیفیت هر کدام از این مسابقات.
همآهنگ؛ با رویکرد سرود و موسیقی
سرود، گونه مهم موسیقایی است که قدمتی طولانی در کشور ما دارد و در طول تاریخ فراز و نشیب بسیار پشت سر گذاشته است. برنامه «همآهنگ» در راستای اهتمام به سرود و بازتعریف این هنر، طراحی و ساخته شده که پخش مرحله مقدماتی آن در شبکه افق و نسیم به نیمه راه رسیده است. سازندگان این مسابقه به شهرهای مختلف ایران رفتند و همان جا توان و استعداد گروههای سرود را محک زدند.
سیدمحمدصادق حسینی، تهیهکننده «همآهنگ» در این باره گفته است: «۱۴ هزار کیلومتر را هم طی کردیم و سختیهای هماهنگیها، استقرارها، مجوزها، حمل دکور سیار و … بخشی از این دشواریها بود. کار عظیمی بود و زحمت بسیار کشیده شد. نقاطی را شناسایی کردیم و بعضی از گروههایی که در شهر دورتر بود دعوت کردیم به آنجا بیایند.»
پرهیز از یک استودیو ثابت و رفتن به شهرهای مختلف، علاوه بر تنوع بصری، امکانی است تا ظرفیتهای گردشگری استانها هم منتقل شود.
اشکان کمانگری، عباس غزالی، امیریل ارجمند و فلورا سام داوران مرحله مقدماتی «همآهنگ» هستند و قرار است فینال آن با گروه دیگری از داوران در یک استودیو متمرکز ضبط و پخش شود.
اجرای دختران، حضور گروه هایی با لباس محلی، اجرای سرودهایی بر اساس اشعار ملی و میهنی از امتیازات برنامه است. بعضی گروهها اما ضعیف هستند و همین اتفاق تبدیل به پاشنه آشیل برخی قسمتهای این مسابقه شده است. انتظار میرود سازندگان برای مرحله نهایی سخت گیری بیشتری داشته باشند تا مخاطب با مسابقهای باکیفیتتر مواجه شود. ضمن آن که برخی معتقدند لازم بود همه داوران نسبتی مستقیم با موسیقی میداشتند؛ در این ترکیب کمانگری خواننده است و ارجمند در کنار بازیگری، تجربه آهنگسازی هم دارد. غزالی و سام هم تاکنون عملکردی موفق در «همآهنگ» داشتهاند و نظراتشان اصولی بوده است. با این حال سازندگان نقدی که مطرح است را باید جدی بگیرند و در مرحله نهایی مسابقه سراغ ترکیبی تخصصیتر بروند.
مسابقه «همآهنگ» نشان داد استعدادهای موسیقایی زیادی در سراسر کشور وجود دارد که میتوان در قالب ساخت برنامههای متعدد آنها را شناساند و زمینه رشدشان را فراهم کرد. موسسه مآوا وابسته به سازمان اوج متولی ساخت «همآهنگ» است. آیا این سازمان سراغ برنامههای موسیقایی غیر از سرود خواهد رفت؟ این هنر نیازمند حمایت نهادهایی است تا همه اَشکال موسیقی و استعدادهای آن زمینه ظهور و بروز پیدا کنند.
بگو بخند؛ با موضوع استعدادهای کمدی
«خنداننده شو» که زیرمجموعه «خندوانه» بود، باعث معرفی چهره هایی در عرصه استندآپ کمدی شد. با تعطیلی آن برنامه، شبکه نسیم مسابقهای دیگر تولید کرده که با نام «بگو بخند» به روی آنتن رسیده است. این برنامه علاوه بر استندآپ کمدی، گونههای دیگر مثل کمدی نشسته، شعر طنز، نمایش روحوضی، نمایش صحنهای، موسیقی و … را هم شامل میشود.
هومن برق نورد، بیژن بنفشه خواه، شهرام شکیبا و نعیمه نظام دوست نیز داوران آن هستند. ترکیب داوران قابل دفاع است، بویژه آن که همه آن ها سابقه طنز دارند. حتی شکیبا پیش تر داور و کارشناس مسابقه «قند پهلو» بود که شرکت کنندگان آن استعداد خود در زمینه شعر طنز را محک میزدند.
«بگو بخند» شروعی خوب داشته است و همین که شبیه «خنداننده شو» نیست، اتفاقی مثبت محسوب میشود. هر چند برخی اجراها قدرتمند نبودهاند اما چند نفر از شرکت کنندهها مخاطبان را سر ذوق آوردند. این برنامه نه تنها میتواند معرف استعدادهای کمدی باشد که قابلیت سرگرم کنندگی را هم دارا است. شاید با گذر زمان، «بگو بخند» جای خود میان مردم را بیشتر باز کند و هیاهویی که «خنداننده شو» راه انداخت، نصیبش شود.
اجرای برنامه بر عهده عبدالله روا است؛ کسی که بعد از «ویدئو چک» بیش از گذشته محبوب شد و نشان داد در اجرای برنامههای طنز هم صاحب استعداد است. او در «بگو بخند» مراودهای خوب با شرکت کنندگان و داوران دارد و حضورش در این برنامه مفید بوده است.
ستاره ساز؛ برای محک فوتبالیستهای نوجوان
شبکه سه چندی است فصل جدید مسابقه «ستاره ساز» با اجرای حسین اسدی را شروع کرده است. به دلیل جذابیت فوتبال، این برنامه از همان سری اول جای خود را باز کرد و مورد توجه علاقمندان به این رشته ورزشی قرار گرفت.
سازندگان بارها تاکید کردهاند که «ستاره ساز» صرفا محملی برای معرفی استعداد است و آینده حرفهای نوجوانان را تضمین نمیکند. اگر چنین تضمینی وجود میداشت، مسابقه از یک برنامه سرگرم کننده فراتر میرفت و مسیری هموارتر پیش روی نوجوانانی که در پیچ و خم رانت و دلالی فوتبال، گیر میافتند، قرار میگرفت.
فارغ از این، «ستاره ساز» برنامهای است که میتواند مخاطب را راضی نگه دارد. بخشهای مختلف آن مهیج است و رقابتی که میان ورزشکاران شکل میگیرد، دوستداران فوتبال را با خود همراه میسازد. در این فصل خداداد عزیزی، رضا شاهرودی، سهراب بختیاری زاده و وحید شمسایی به عنوان داور و کارشناس حضور دارند. توضیحات آنها احتمالا میتواند برای نوجوانان علاقمند به فوتبال مفید باشد؛ بویژه این که آنها سابقه سالها فعالیت حرفهای در زمینه فوتبال دارند و از چم و خم این ورزش آگاه هستند.
قهرمان؛ با موضوع رشتههای مختلف ورزشی
شبکه سه با «قویترین مردان ایران» و «مردان آهنین» پیشگام ساخت مسابقات استعدادیابی ورزشی است. به دلیل حواشی، تولید و پخش آن برنامهها ادامه نیافت تا این که سال پیش شبکه نسیم از «تهمتن» رونمایی کرد. این مسابقه منطبق با استاندارد بود و پیشنهادی تازه در زمینه مسابقات استعدادیابی ورزشی داشت. همزمان شبکه سه ساخت مسابقه «قهرمان» را شروع کرد که نوروز امسال روی آنتن رفت و حالا نوبت به پخش مرحله فینال آن رسیده است.
محمد پیوندی، کارگردان برنامه «قهرمان» گفته است: «محتوا و ایده کار بر مبنای تلاش افرادی است که توانمندی ورزشی دارند. در اصل یک جریان نو از نظر ورزشی در کشور ماست و برای خیلیها چالش جذابی است. این مسابقه برای بسیاری از قهرمانان کشور و آنهایی که در رشتههای مختلف عضو تیم ملی هستند، چالشی است که در این رده ورزش حضور پیدا کنند.»
مسابقه «قهرمان» برغم ویژگیهای مثبت، ضعفهای زیادی دارد. مثلا یکنواخت بودن آیتمها و چالشهای آن در مرحله مقدماتی تبدیل به نقطه ضعف شد. ضمن آن که چالشها هیجان «مردان آهنین» و «تهمتن» را ندارند.
اجرای مسابقه بر عهده ایمان قیاسی است که در «عصر جدید» مجری دوم بود و صاحب شهرت شد. یوسف تیموری هم او را در این برنامه همراهی میکند. الگوی اجرای دو نفره آنها بر اساس «دوئل» شکل گرفته؛ تیموری به کرات با قیاسی شوخی میکند و البته گاهی سر به سر ورزشکاران میگذارد. این شیوه اگرچه تا حدودی به شادابی فضای «قهرمان» کمک کرده است، اما افراط در بذله گویی، به مذاق دستهای از مخاطبان خوش نیامده و برنامه را از هیجان انداخته است.
این که «قهرمان» تبدیل به مسابقهای جریان ساز شود، بعید بنظر میرسد و با استانداردهای مدنظر فاصله زیادی دارد.
آوای جادویی؛ برای کشف استعداد خوانندگی
رد مسابقات استعدادیابی را این روزها در شبکه نمایش خانگی هم میتوان دید: «آوای جادویی» با اجرای علی اوجی به همراه داوری محمد اصفهانی، رضا صادقی، رضا یزدانی و محمد معتمدی. علیرضا افکاری هم مدیر هنری مسابقه است. این مسابقه بر اساس الگوی برنامه «د ویس» محصول شبکه ان بی سی آمریکا تولید شده و تغییراتی نسبت به نسخه اصلی دارد.
«آوای جادویی» یک برنامه کامل استعدادیابی موسیقایی نیست اما به دلیل حضور صداهای جذاب توانسته نظر دستهای از مخاطبان را جلب کند. در مجموع نظرات داوران برای شرکت کنندهها و نیز علاقمندان به خوانندگی میتواند مفید باشد اما عدم قاطیعت برخی از آنها مثل محمد معتمدی انتقاد برخی رسانهها را به همراه داشته است. پیشتر مسابقه «بندبازی» در شبکه نمایش خانگی هم توزیع شد که مخصوص کشف استعدادهای گروههای موسیقی است.
شبکه نسیم هم برنامه «شب کوک» را روی آنتن داشت که برغم استقبال، ادامه نیافت. همین اتفاق برای مسابقه «نو ترانه» شبکه نسیم رخ داد؛ مسابقهای که رویکردش موسیقی نواحی بود و شاید تلویزیون در ادامه بار دیگر سراغ آن برود.
هنوز دیدگاهی منتشر نشده است