«بی‌همگان»؛ سریالی خانوادگی برای سخت‌پسندها

 درام خانوادگی سریال «بی‌همگان» مورد توجه خانواده‌هایی که در تماشای آثار نمایشی سخت‌پسند هستند و هر ملودرام خانوادگی را دوست ندارند، قرار گرفته‌ است.

---

رسانه‌ملی با یک سبد پر از محصولات متنوع فصل پاییز را آغاز کرد و با تولیدات رنگارنگ که خانواده‌پسند هم هست، تلاش کرده شب‌های خنک پاییزی را برای مخاطبان گرم کند. یکی از این تولیدات مناسب که این شب‌ها مورد توجه بسیاری از خانواده‌‌ها قرار گرفته و همه با علاقه پیگیر آن هستند، سریال تلویزیونی «بی‌همگان» است. این درام خانوادگی حتی مورد توجه خانواده‌هایی که در تماشای آثار نمایشی هم سخت‌پسند هستند و هر ملودرام خانوادگی را دوست ندارند، قرار گرفته‌ است.

با نگاهی به قصه سریال «بی‌همگان» باید گفت گروه سازنده این سریال قصه را با یک شیب ملایم آغاز کرده و بعد از گذشت سه قسمت، قصه اوج زیادی به خودش گرفت؛ زیرا مخاطبان با اتفاقات و قصه‌های متعدد در این سریال روبه‌رو هستند. درواقع نویسندگان سریال سعی کرده‌اند در هر قسمت از سریال گرهی قرار بدهند که هم تماشای آن برای مخاطبان جذاب باشد و پیگیر دیدن داستان شوند.

سازندگان سریال «بی‌همگان» با ساخت این مجموعه نقبی هم به مسائل و چالش‌های روز اجتماعی و خانوادگی زده‌اند و این نگاه با تصویر زندگی چند خانواده در قصه روایت می‌شود. همچنین علاوه بر قصه‌های ریز و درشت، سریال روایتگر زندگی یک دختر و پسر جوان است که قرار بوده در مقطعی زندگی مشترک‌شان را آغاز کنند اما به دلایل مختلف اجتماعی و خانوادگی این اتفاق با مسائل زیادی رو‌به‌رو می‌شود.

بنابراین «بی‌همگان» نه فقط به عنوان یک سریال عاشقانه بلکه به عنوان یک سریال اجتماعی مسیر مشکلات جامعه را درمی‌نوردد و نمایشگر بخش‌هایی از بحران‌ها و مشکلات اجتماعی است. سعید جلالی و علیرضا کاظمی‌پور که نویسندگان سریال هستند، مثل همیشه تلاش کرده‌اند روابط میان شخصیت‌ها و فضاسازی موقعیت‌های قصه را به درستی کنار هم قرار بدهند تا قصه و شخصیت‌ها از انسجام لازم برخوردار باشند. یکی دیگر از ویژگی‌های سریال «بی‌همگان» این است که هر طیف از مخاطبان می‌توانند به‌راحتی بیننده این اثر باشند؛ زیرا قصه به گونه‌ای نگارش و تولید شده تا برای هر گروه سنی مناسب باشد.

قصه، روایت پیچیده‌ای ندارد بلکه به سادگی مخاطبان می‌توانند شاهد یک سیر داستانی خوب باشند. ریتم مناسب، کارگردانی و گرفتن‌های بازی‌های خوب از دیگر امتیازات این سریال است. ضمن این‌که بهرنگ توفیقی که کارگردانی، اول این مجموعه است، بازیگران را درست و سر جای نقش‌ها قرار داده‌است تا مخاطبان شاهد بازی‌های تکراری از بازیگران نباشند و آنها را در لباس شخصیت‌های متفاوت ببینند. همچنین برای این سریال سراغ بازیگران جوانی رفته که قبلا تجربه بازی نداشته‌اند، از جمله بازیگر نقش الناز که میترا رفیع این نقش را بازی می‌کند و کارگردان توانسته یک بازی روان از او بگیرد. یکی دیگر از ویژگی‌های این سریال رابطه میان زهره و نامادری‌اش است که زهره فکورصبور این نقش را بازی می‌کند و آخرین قاب از این هنرمند در تلویزیون است. رابطه این دو هم متفاوت و به دور از کلیشه‌های رایج است که مورد توجه مخاطبان قرار گرفته‌ است.

 

منبع: روزنامه جام جم/ فاطمه عودباشی

انتهای پیام/