ماهنامه صبا
رونق دوباره بازار تله‌تئاتر در شبکه دو در نیمه دوم دهه شصت موجب شد تا نام شنگله در به‌یاد‌ماندنی‌ترین تله‌تئاترهای آن دوران، در مقام بازیگر یا کارگردان و گاهی هر دو، ثبت شود و این نشان‌دهنده دستاورد یک عمر فعالیت هنری درخشان برای این بازیگر است.
مازیار فکری ارشاد منتقد، به بهانه درگذشت اسماعیل شنگله بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون یادداشتی را در صفحه شخصی خود منتشر کرد که در ادامه آن را می‌خوانید:
نسلِ ما اسماعیل شنگله را با دو سریال تلویزیونی «رعنا» و «عطر گل یاس» شناخت. زمانی که او تله‌تئاترهای درجه یکی را همراه با علی نصیریان، بازی و گاه کارگردانی کرده بود و دوره درخشان تئاتر شهر دهه پنجاه را از سر گذرانده بود. با همان موهای با دقت رو به عقب شانه کرده و سبیل قیچی خورده مرتب و ادای دیالوگ‌ها به سلیس‌ترین و شفاف‌ترین شکلِ ممکن. همیشه واژه‌ها و جمله‌ها را تمیز بیان می‌کرد و این‌ها با کمترین تغییر، امضای دائمی‌اش بود.
کارنامه تئاتری‌اش غبطه‌برانگیز است. هنوز هم وقتی توی راهروی پیچاپیچ طبقه سوم تئاتر شهر راه می‌روی و پوسترهای قاب شده از کارهای دهه چهل و پنجاه را روی دیوار می‌بینی، نام اسماعیل شنگله جزو پر تکرارترین‌هاست و چه حسرتی برای نسل من که این دوران را ندید.
نیمه دوم دهه شصت دوباره بازار تله‌تئاتر در شبکه دو رونق گرفت و بازهم نام شنگله در به‌یاد‌ماندنی‌ترین تله‌تئاترهای آن دوران، در مقام بازیگر یا کارگردان و گاهی هر دو، ثبت است. «ماه پنهان است»، «پاتلن وکیل»، «دست بالای دست»، «شیلی»، «کسب‌وکار آقای فابریتزی»، «تاجر ونیزی»، «قطار ارواح» و «قضیه اوپنهایمر». همین‌ها برای دستاورد یک عمر فعالیت هنری درخشان کافی نیست؟
شنگله در چند فیلم هم نقش‌هایی فرعی داشت که به‌یاد‌ماندنی‌ترین‌هایش «دایره مینا» و «سگ‌کشی» بود. اما انگار سینما به روحیه‌اش نمی‌خورد و در تئاتر، تله‌تئاتر و حتی تلویزیون راحت‌تر بود. صحنه مال او بود و او مال صحنه. یادش به‌خیر و قلبش پر از نور.
هنوز دیدگاهی منتشر نشده است