ماهنامه صبا
پارک چان ووک از مهم‌ترین فیلمسازان آسیایی هزاره جدید محسوب می‌شود که با «تصمیم برای رفتن» بازگشت باشکوهی را به ثبت رسانده است.
پارک چان ووک از مهم‌ترین فیلمسازان آسیایی هزاره جدید محسوب می‌شود. او دریافت جوایزی از جشنواره‌های بزرگی چون کن، ونیز و برلین را در کارنامه دارد و فیلم‌های ماندگاری چون «پیرپسر» و «عطش» را ساخته است. «ندیمه»، آخرین فیلم بلند او تا پیش از «تصمیم برای رفتن»، یک نئونوآر پرپیچ‌وخم زنانه بود که منتقدان را حسابی سر ذوق آورده بود. شش سال بعد از «ندیمه»، به‌نظر می‌رسد که پارک چان ووک با «تصمیم برای رفتن» بازگشت باشکوهی را به ثبت رسانده است. نظرات اولیه منتقدان که چنین چیزی را نشان می‌دهد.
این فیلم داستان کشش مغناطیسی میان یک کارآگاه بی‌خواب و یک زن مظنون به قتل و اغواگر را روایت می‌کند؛ زنی که به‌طرز عجیبی از مرگ شوهرش آشفته نشده و همین امر منجر به شکل‌گرفتن تردیدهایی در مورد احتمال دست داشتن او در قتل شوهرش می‌شود. اما مشکل این است که کارآگاه داستان، علاوه بر این تردیدها، علاقه‌ای کنترل‌ناپذیر را هم نسبت به آن زن احساس می‌کند.
نظرات اولیه نشان می‌دهد که «تصمیم برای رفتن» نزد منتقدان انگلیسی‌زبان محبوب‌تر از منتقدان فرانسوی بوده است. در جدول ارزش‌گذاری مجله لوفیلم فرانسه، دوازده نفر از پانزده به فیلم امتیاز داده‌اند که طبق آن دو نفر فیلم را شایسته نخل طلا ارزیابی کرده‌اند، چهار نفر به آن سه ستاره داده‌اند و البته یک نفر هم فیلم تازه پارک چان ووک را بی‌ارزش دانسته است. برآیند امتیازات نشان‌دهنده یک فیلم خوب (اما نه درخشان) است. با این وجود در جدول ستاره‌های اسکرین دیلی (شامل نظر یازده منتقد)، «تصمیم برای رفتن» تا امروز بالاترین امتیاز را در میان تمام فیلم‌های بخش مسابقه جشنواره کن دریافت کرده است. از نه منتقدی که در این جدول به «تصمیم برای رفتن» امتیاز داده‌اند، سه نفر آن را یک فیلم چهار ستاره و درخشان دانسته‌اند و پنج نفر هم به فیلم سه ستاره داده‌اند. «تصمیم برای رفتن» در این جدول میانگین امتیاز ۳.۲ از ۴ را دریافت کرده است. مجموعه نظرات منتشرشده در سایت متاکریتیک هم حاکی از استقبال قابل‌توجه منتقدان از تازه‌ترین ساخته پارک چان ووک است. تاکنون ۱۲ نظر از سوی منتقدان در این وبسایت ثبت شده که همگی مثبت بوده است (پایین‌ترین امتیاز ثبت‌شده به فیلم از سوی منتقدان در سایت متاکریتیک، ۷۰ از ۱۰۰ یا ۳.۵ از ۵ بوده است). میانگین امتیازات این منتقدان ۸۹ از ۱۰۰ بوده که نشان‌دهنده تحسین همه‌جانبه فیلم است. منتقدان همچنین به‌شکل ویژه‌ای بازی تنگ وی، بازیگر زن فیلم، را ستایش کرده‌اند و بنابراین به‌نظر می‌رسد او بتواند یکی از گزینه‌های کسب جایزه بهترین بازیگر زن از جشنواره کن امسال باشد.
جسیکا کیانگ، منتقد ورایتی، «تصمیم برای رفتن» را شایسته امتیاز کامل دانسته و به این اشاره کرده که بعد از موفقیت جهانی «انگل» بونگ جون هو و سلطه مجموعه «بازی اسکوئید» بر صفحه کوچک تلویزیون، حالا «تصمیم برای رفتن» تریلر عالی‌اجراشده جدید کره است.
دیوید رونی از هالیوود ریپورتر هم نظری مثل کیانگ دارد و «تصمیم برای رفتن» را یک فیلم کامل ارزیابی کرده است. او تقریباً تمام جنبه‌های فیلم را مورد ستایش قرار داده است: کیفیت بازی‌ها، طراحی صحنه، موسیقی متن و البته در رأس همه کار خود پارک چان ووک. به‌نوشته رونی، پارک چان ووک – همان‌طور که پیش از این در «ندیمه» هم ثابت کرده بود – نشان می‌دهد به نقطه‌ای در حرفه‌اش رسیده که می‌تواند توجه به زیبایی‌شناسی را با توانایی‌اش در بررسی عزلت و گوشه‌گزینی شخصیت‌هایش، شیوه‌های تکان‌دهنده و بازیگوشانه روایت و البته دنبال‌کردن طرح‌های چند لایه که تا لحظه آخر می‌توانند شما را غافلگیر کنند در تعادل قرار دهد.
پیتر بردشا، منتقد ارشد گاردین، هم از طرفداران پروپاقرص «تصمیم برای رفتن» است که آن را یک اثر پنج ستاره دانسته و آن را چنین توصیف کرده است: «این یک نوع فیلم هیچکاکی است که توسط کسی ساخته شده که لزوماً پیش از این فیلمی از هیچکاک ندیده است». از دید بردشا، «تصمیم برای رفتن» ادامه مسیری است که با «ندیمه» در سینمای پارک چان ووک پررنگ شده بود. پیش از آن، چان ووک استاد ساخت فیلم‌هایی در مورد انتقام‌جویی‌های خشن بود اما با «ندیمه» توانایی‌های خود را در ساخت تریلرهای هیجان‌انگیز و زیبا طراحی‌شده نشان داد. «تصمیم برای رفتن» هم فیلم درخشانی در همان حوزه است.
دیوید الریچ در ایندی‌وایر برخی از تفاوت‌ها را میان «تصمیم برای رفتن» و فیلم‌های قبلی پارک چان ووک ردیابی کرده است. به‌گفته الریچ، «تصمیم برای رفتن» را می‌توان رمانتیک‌ترین فیلم سال دانست. ضمن این‌که عدم همکاری پارک چان ووک با مدیر فیلمبرداری همیشگی‌اش، باعث شده که ملودرام تازه او بافتی نرم‌تر از فیلم‌های قبلی‌اش داشته باشد، حتی در حدی که شاید به‌نظر برسد این فیلم توسط شخص دیگری ساخته شده است. با این وجود، فیلم از نظر داستانی و اجرایی خالی از ویژگی‌های همیشگی آثار پارک چان ووک نیست.
انتهای پیام/
هنوز دیدگاهی منتشر نشده است