• کد خبر: 3578
  • گروه : اخبار , ویژه ها
  • تاریخ انتشار:30 اردیبهشت 1401 ساعت: 13:42
جشنواره کن 75 از دریچه صبا – 5

«زمان آرماگدون»؛ یک قصه نیویورکی

جاشوا روتکف از انترتینمنت ویکلی، فیلم «زمان آرماگدون» را کاوشی ظریف در یک موقعیت اخلاقیِ مرتبط با احساس گناه نامیده و آن را یک داستان نیویورکی کوچک اما تقریباً کامل دانسته است.


«زمان آرماگدون» تازه‌ترین ساخته جیمز گری است که ساخت فیلم‌های مهمی همچون «مهاجر» و «به سوی ستارگان» را در کارنامه دارد. فیلم جدید او، داستانی را در مورد رشد و بلوغ در منطقه کویینز نیویورک در دهه هشتاد میلادی روایت می‌کند. جسیکا چستین، آن هاتاوی، جرمی استرانگ و آنتونی هاپکینز از جمله بازیگران فیلم محسوب می‌شوند. یکی از نکات جالب «زمان آرماگدون» حضور نسبتاً کوتاه جسیکا چستین در نقش مرین ترامپ (خواهر دونالد ترامپ) است؛ نکته‌ای که می‌تواند کنجکاوی مخاطبان را برای تماشای این فیلم افزایش دهد.

«زمان آرماگدون» در بخش مسابقه هفتادوپنجمین دوره جشنواره فیلم کن به نمایش درآمد و واکنش‌های متفاوتی را از سوی منتقدان دریافت کرد. از یک طرف منتقدان فرانسوی استقبال خوبی از فیلم داشتند به‌طوری‌که در جدول ارزش‌گذاری مجله لوفیلم فرانسه، از پانزده منتقد، چهار نفر به این فیلم امتیاز کامل داده و آن را شایسته نخل طلا دانستند – بهترین آمار در میان فیلم‌های نمایش‌داده‌شده در جشنواره امسال کن تا امروز – و از طرف دیگر گروهی از منتقدان شناخته‌شده هم چندان «زمان آرماگدون» را نپسندیدند. شاید بتوان چنین گفت که «زمان آرماگدون» نزد منتقدان فرانسوی محبوب‌تر از منتقدان انگلیسی‌زبان بوده؛ هرچند برای قضاوت قطعی باید منتظر نظرات بیشتری ماند.

جاشوا روتکف از انترتینمنت ویکلی، فیلم را کاوشی ظریف در یک موقعیت اخلاقیِ مرتبط با احساس گناه نامیده و آن را یک داستان نیویورکی کوچک اما تقریباً کامل دانسته است.

رودریگو پرز از پلی‌لیست یکی دیگر از طرفداران فیلم است که «زمان آرماگدون» را فیلمی با نگاهی غم‌انگیز به گذشته و با آمیزه‌ای از محبت به کسانی که از دست داده‌ایم قلمداد کرده و آن را فیلمی – از نظر احساسی – هوشمندانه دانسته که همدلی بزرگی را در مخاطب ایجاد می‌کند.

از دید جاستین چانگ، نویسنده لس‌آنجلس تایمز، «زمان آرماگدون» درامی در مورد دوران بلوغ است که هم ملایم است و هم به‌شدت بدبین: هم نسبت به زمانه‌ای که داستان در آن می‌گذرد و هم نسبت به زمانه ما.

اوون گلیبرمن، منتقد ورایتی، ارتباط چندان خوبی با فیلم برقرار نکرده و به آن ۳ ستاره (از ۵ ستاره) داده است. از دید گلیبرمن، پایان عصیان‌گر فیلم، بیش‌ازاندازه شبیه یک ژست به‌نظر می‌رسد.

اما پیتر برادشاو، منتقد گاردین، تا این‌جا سرشناس‌ترین منتقد مخالف «زمان آرماگدون» است. او که فیلم تازه جیمز گری را از ۵ ستاره تنها لایق ۲ ستاره دانسته، به این اشاره می‌کند که گری پیش از این چند فیلم نیویورکی دردناک و خاطره‌انگیز ساخته است اما «زمان آرماگدون» از یک‌جور سکون سانتیمانتال و خودپسندانه رنج می‌برد.

انتهای پیام/

کلید واژه:
گروه بندی: اخبار , ویژه ها

هنوز دیدگاهی منتشر نشده است

× برای درج دیدگاه باید وارد شوید