فیلم پیمانکار داستانی غیر منطقی را به جلو میبرد و طبق انتظار پایانی ناامید کننده را نیز به مخاطب ارائه میکند.
فیلم The Contractor «پیمانکار» با وجود حضور بازیگران شناخته شده، نتوانسته است هدف و مسیر خودش را پیدا کند.
این فیلم داستان جیمز رید را دنبال میکند که بهدلیل استفاده از داروهای مسکن و نیروزا، از نیروهای ویژه آمریکا اخراج میشود و او حالا مجبور است برای پرداخت قسطهای عقب افتاده و هزینه خانوادهاش، با یک پیمانکار نظامی مرموز و ظاهرا شیطانی همکاری کند. اما او در عملیات ویژه متوجه توطئه و خیانت میشود. فیلم پیمانکار از همان ابتدا روی موضوع نسبتا آشنایی دست میگذارد که شاید در گذشته بارها در مورد آن بحث شده باشد، اما این فیلم قرار است چه تفاوتی با آثار گذشته داشته باشد؟
شاید در نگاه اول بگوییم که فیلم قرار است نگاهی عمیقتر به زندگی شخصی و مشکلات یک کهنه سرباز برای تأمین مخارج زندگی و مشکلات آنها داشته باشد و همین نکته میتواند برای منِ بیننده جذاب باشد. تمرکز فیلم در بخش اول روی این موضوع است و برخلاف انتظار، کمی سطحی با این موضوع برخورد میکند و تنها قرار است به بیننده توضیح دهد چرا جیمز رید قرار است با این گروه نظامی همکاری کند تا به بخش بعدی و اصلی فیلم برویم.
اگر اخبار فیلم The Contractor را دنبال کرده باشید احتمالا خبر دارید که برخی از سربازان اعتقاد دارند که فیلم تصویر درستی از کارکرد یک پیمانکار نظامی یا پشت صحنه نیروهای ویژه ارتش را نشان میدهد و درواقع ما شاهد یک نسخه کاملا هالیوودی از این داستان هستیم، اما مشکل فیلم تنها تحریف واقعیت یا بزرگنمایی نیست. مشکل فیلم از جایی آغاز میشود که داستان فیلم به شکل بسیار غیر منطقی جلو میرود. نکته اول اینکه فیلم دقیقا نمیداند که قرار است یک فیلم درام باشد یا یک فیلم اکشن یا یک فیلم مهیج که نفس را در سینه مخاطب محبوس کند.
نکته بعدی روند داستان فیلم The Contractor است که با اینکه روندی کاملا قابل پیشبینی دارد، اما اتفاقاتی که رخ میدهد تا حد زیادی سؤال برانگیز است. ما شاهد یک عملیات مخفی در اروپا هستیم که طبق انتظار درست پیش نمیرود و شاهد اتفاقاتی مثل مواجه شدن با نیروهای پلیس هستیم. اینجا شاید سؤال پیش بیاید که آیا حضور سربازان سابق آمریکایی در کشوری مثل آلمان برای انجام یک عملیات مخفیانه و استفاده از سلاحهای ارتش باعث ایجاد تنش نمیشود؟ خب جلوتر اتفاقات عجیبتری هم رخ میدهد.
در ادامه شاهد درگیری مسلحانه در وسط شهر هستیم و دوباره اینجا سربازان سابق ارتش آمریکا حضور دارند! این وسط مشخص نیست که نقش پلیس چیست یا اصلا دولت کشور دقیقا در حال چه کاری است و این وسط چرا هیچ حساسیت یا افزایش بازرسی در هیچ منطقه شهر یا مرزی وجود ندارد؟ فیلم پر از گافهای داستانی این چنینی است و حتی در پایان فیلم این موضوع به اوج خود میرسد و فیلم تنها سوالاتی را ایجاد میکند که درمجموع قرار نیست به آن پاسخی داده شود. شاید شرکتهای پیمانکاری نظامی خیلی پرونده پاکی نداشته باشند.
اما واقعیت این است اگر چنین ضریب خطایی وجود داشته باشد و چنین اتفاقاتی رخ دهد، قبل از اینکه شخصیت اصلی داستان به سراغ آنها برود خود ارتش و نیروهای دولتی این کار را انجام میدهند، اما متاسفانه منطق داستانی فیلم The Contractor چیز دیگری را به بیننده میگوید. شاید با خود بگوییم که سازندگان احتمالا وسط تولید فیلم تصمیم گرفتند تا اکشنی جان ویکی را به فیلم تزریق کنند و بیخیال منطق داستانی و دیگر موارد این چنینی شوند.
حتی اگر این موضوع درست باشد، باز هم فیلم حتی در خلق صحنههای اکشن مشکلات زیادی دارد. چیزی که در صحنههای تیراندازی و مبارزه میبینیم، صرفا این موضوع را باید بدانیم که هیچ اتفاقی قرار نیست برای شخصیت کریس پاین در طول فیلم رخ دهد و حتی نشانهگیری سربازان سابق ارتش هم فوقالعاده بد است و آنها هوش یا توانایی کافی را ندارند! حتی اگر بگوییم در جان ویک هم شاهد چنین موضوعی هستیم، اما نوع طراحی صحنههای اکشن و پیادهسازی آن به شکل صحیحی است که باعث میشود بیننده احساس نکند به شعورش در حال توهین است.
در فیلم The Contractor شخصیتها درحالیکه از روبهرو در حال تیراندازی هستند، اما نمیتوانند به هدف بزنند یا درحالیکه هدف بسیار راحت است، از کشتن و نابودی آن ناتوان هستند. فیلم شاید بهتر بود آثاری فیلم Extraction را الگوی خود قرار میداد. شاید این فیلم اکشن نتفلیکس منطق داستانی درستی نداشته باشد و مشکلات داستانی هم دارد، اما در مقابل صحنههای اکشن هیجانانگیز و جذابی در طول فیلم شاهد هستیم و درواقع داستان در خدمت صحنههای اکشن است.
اما در فیلم The Contractor این موضوع وجود ندارد و نوعی طراحی صحنهها بسیار ابتدایی و ضعیف هستند. در هر حال فیلم طبق انتظار پایانی ناامید کننده را نیز ارائه میکند و درنهایت هم مشخص نشد هدف اصلی فیلم چیست. آیا فیلم قرار است پشت صحنه چنین گروههایی را نمایش دهد یا اینکه فیلم قرار است وضعیت بخشی از کهنه سربازان مثل قهرمان داستان را روایت کند؟ درهرحال ما در پایانی نه شاهد عواقبی برای شخصیت اصلی هستیم و نه مشخص شد که درنهایت چرا کسی در این موضوع دخالت نکرده است.
البته درکنار مشکلات ریز و درشت فیلم The Contractor، بازی نسبتا خوب کریس پاین از معدود نکات مثبت فیلم است. کریس پاین ظاهرا هنوز در دوران پسا فیلم Wonder Woman ۱۹۸۴قرار دارد و اتفاقا اخیرا شاهد پخش فیلم All the Old Knives با بازی وی هستیم که وضعیت چندان متفاوتی با فیلم The Contractor ندارد. کریس پاین بدون شک بازیگر توانایی است و در این فیلم هم بخشی از این توانایی را شاهد هستیم، اما شاید بهتر است او انتخابهای بهتری در آینده کند تا اینکه شاهد چنین انتخابهای ضعیف و متوسطی از او باشیم.
اگرچه فیلم Don’t Worry Darling میتواند بازگشت خوبی برای کریس پاین باشد. همچنین کریس پاین در طول فیلم شیمی خوبی نیز با بن فاستر دارد. درواقع روابط این دو شخصیت از نقاط قوت فیلم است و حتی فیلم میتوانست بخش و زمان بیشتری از فیلم را روی این دو شخصیت صرف کند. البته فیلم بازیگران شناخته شده بیشتری مثل کیفر ساترلند هم دارد که متاسفانه استفاده خوبی از او در فیلم نشده است.
فیلم The Contractor درنهایت شاید فیلمی برای زمانیکه چیز زیادی برای تماشا کردن نداشته باشیم، گزینه بدی نباشد، اما در مجموع فیلم روندی پر تناقض و ضعیفی دارد که باعث میشود در پایان پتانسیلهای زیادی را نادیده بگیرد و درنهایت اثری متوسط و ضعیفی را شاهد باشیم. کریس پاین و تا حدی بن فاستر ممکن است عملکرد خوبی را در فیلم از آنها شاید باشیم، اما فیلم واقعا نمیداند که دنبال نمایش فساد در پشت صحنه شرکتهای پیمانکاری نظامی است یا میخواهد یک فیلم اکشن جان ویکی را نمایش دهد.
منبع: زومجی
انتهای پیام/
هنوز دیدگاهی منتشر نشده است